افزایش سمیت سلولی نانوذرات نقره با اعمال پالس‌های الکتریکی

مقدمه: الکتروپوریشن یکی از شیوه‌هایی است که بارها برای تحویل دارو به بافت‌های هدف مورد استفاده قرار گرفته است. اعمال پالس‌‌های الکتریکی قوی با ایجاد منافذ موقتی در غشای سلول، می‌تواند قابلیت نفوذ غشا را نسبت به برخی از مولکول‌‌ها افزایش دهد. از طرف دیگر، در حالی که خواص ضد میکروبی چشمگیر نانوذرات نقره، بهره‌گیری از سمیت آن‌‌ها را برای از بین بردن سلول‌های سرطانی کاندید کرده است، اما کاستن از عوارض جانبی ناشی از سمیت آن برای ارگان‌های حیاتی بدن، مستلزم تجویز دوزهای کم نانوذرات نقره می‌باشد. در این مطالعه، به منظور فراهم آمدن شرایط امن جهت کاربرد بالینی نانوذرات نقره، امکان جبران کاهش دوز کم با تسهیل ورود نانوذرات به داخل سلول‌های سرطانی 7-mcf، از طریق فرایند الکتروپوریشن مورد مطالعه قرار گرفت.روش‌ها: ابتدا سمیت نانوذرات نقره، در غلظت‌های مختلف ارزیابی شد. سپس پالس‌های الکتریکی مربعی با قدرت‌‌ها و دیوریشن‌های متفاوت در فرکانس hz 1 توسط دستگاه الکتروپوریتور830- ecm در حضور و غیاب نانوذرات نقره‌ی nm 10 به سلول‌ها اعمال و کارایی تکنیک با آزمون mtt [3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide] مورد سنجش قرار گرفت. همچنین مشخصات پالس‌‌های الکتریکی جهت ایجاد یک همیاری موفق با دوز کمی از نانوذرات نقره تعیین شد.یافته‌ها: 50ic نانوذرات نقره، µg/ml 4/5 برآورد شد. اعمال همزمان نانوذرات نقره و پالس‌‌های الکتریکی با قدرت v/cm 700 و دیوریشن‌هایsµ 100، 300 و 500 مرگ سلولی موثری را فراهم نمود. بیشترین اثر همیاری بین نانوذرات و پالس‌های الکتریکی در دیوریشن sµ 100 ثبت شد.نتیجه‌گیری: اعمال پالس‌های الکتریکی در حضور نانوذرات نقره، امکان جبران کاهش اثر ناشی از تجویز دوزهای کمتر آن‌‌ها را فراهم می‌نماید.