مقایسه‌ی شیوع استئوپروز در زنان یائسه‌ی مبتلا و غیر مبتلا به دیابت شیرین نوع 2

مقدمه: مروری بر متون موجود حاکی از وجود یافته‌های مختلف و گاه متناقض در مورد ارتباط بین استئوپورز و دیابت شیرین در زنان یائسه می‌باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی ارتباط بین استئوپورز و دیابت نوع 2 در زنان پس از یائسگی اجرا گردید.روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر یک مطالعه‌ی مقطعی بود که 200 زن یائسه‌ی مبتلا به دیابت با سن بالای 60 سال، با 400 زن یائسه‌ی غیر مبتلا به دیابت از نظر دانسیته‌ی استخوانی بر اساس t score در نواحی ستون فقرات کمری از (4l-2l) و سر استخوان فمور به روش دگزا (dxa یا dual-energy x-ray absorptiometry) انجام شد و داده‌ها با هم مقایسه شدند. برای آنالیز داده‌ها از نرم‌افزار spss نسخه‌ی 18 و آزمون‌های 2χ، fisher's exact و t استفاده گردید. در این مطالعه، 050/0 > p به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.یافته‌ها: متوسط سنی بیماران مبتلا به دیابت 5/78 ± 66/91 سال در برابر 4/80 ± 23/665/23 زنان سالم و شاخص توده‌ی بدنی به ترتیب 4/42 ± 31/65 در برابر 06/4 ± 28/94 بود. t score توتال ستون فقرات کمری 1/27 ± 2/16- در برابر 1/08 ± 2/10-، (0/060 = p) و t score گردن فمور 0/96 ± 09/1- در برابر 1/00 ± 0/72-، بود (0/001 > p). میزان از دست رفتن توده‌ی استخوانی به صورت معنی‌داری در زنان مبتلا به دیابت یائسه بیشتر بود. همچنین از دست رفتن توده‌ی استخوانی در بیمارانی که 7 ≤ c1hba (glycated hemoglobin) داشتند، بیشتر از افراد با 7 > c1hba بود (0/006 = p).نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه بیماری دیابت نوع 2 را به عنوان یکی از عوامل خطر شیوع از دست رفتن استخوان در زنان یائسه معرفی نمود. از این رو، کنترل این عامل خطر می‌تواند به عنوان یک مداخله‌ی مهم در پیشگیری از ابتلا به استئوپورز مطرح باشد.