اثر آروماتراپی اکلیل کوهی و اسطوخدوس بر دیسمنوره‌ی اولیه: یک کارآزمایی بالینی

مقدمه: دیسمنوره یک اختلال شایع ژنیکولوژیک می‌باشد که حدود 50 درصد زنان در طول سنین باروری آن را تجربه می‌کنند. شیوع دیسمنوره در مطالعات مختلف در ایران بین 90-74 درصد ذکر شده است. با توجه به این که عوارض جانبی درمان‌های دارویی را نباید از نظر دور داشت، این مطالعه با هدف استفاده‌ی آروماتراپی داروهای گیاهی اسطوخدوس و اکلیل کوهی بر درد ناشی از دیسمنوره و به دنبال آن بهبود باروری به انجام رسید.روش‌ها: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور بود و در میان 150 دانشجوی دختر در محدوده‌ی سنی 26-18 سال که دچار دیسمنوره‌ی اولیه بودند، انجام شد. نمونه‌ها به صورت تصادفی در 5 گروه شاهد دارونما (اسانس روغن بادام شیرین) و مورد اسانس اسطوخدوس، اسانس اکلیل کوهی، ترکیب اکلیل کوهی و اسطوخدوس و نیز مفنامیک اسید تقسیم شدند. از نمونه‌ها خواسته شدکه ماه اول و دوم قبل از مطالعه، تنها پرسش‌نامه‌ی سنجش درد را تکمیل کنند و بعد از تجویز داروها، نمونه‌ها در سه سیکل قاعدگی از زمان آغاز خونریزی تا سه روز اول خونریزی دنبال شدند. بار دیگر، پرسش‌نامه‌ی سنجش درد در هر 5 گروه تکمیل شد و مدت و شدت دردها قبل و بعد از مصرف در 5 گروه مقایسه گردید. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول توزیع فراوانی) و استنباطی (آزمون‌های 2χ، t و mann-whitney) در نرم‌افزار spss نسخه‌ی 11 استفاده شد.یافته‌ها: آمار به دست آمده، اختلاف معنی‌داری را در شدت و طول مدت درد درگروه مصرف کننده‌ی اکلیل کوهی (0/001 > p) و در گروه مصرف کننده‌ی اسطوخدوس و ترکیب هر دو گیاه و گروه مصرف کننده‌ی مفنامیک اسید (0/010 > p برای هر سه) در مقایسه با دارونما نشان داد.نتیجه‌گیری: این پژوهش نشان داد که مصرف اکلیل کوهی و اسطوخدوس به صورت آروماتراپی در کاهش شدت و مدت درد دیسمنوره‌ی اولیه موثر می‌باشد، اما تحقیقات بالینی بیشتری در این خصوص مورد نیاز است