شناسایی آنزیم‌های کارباپنماز در ایزوله‌های بالینی خانواده‌ی انتروباکتریاسیه با روش فنوتیپی modified hodge test

مقدمه: کرباپنم‌ها از آنتی بیوتیک‌های بتالاکتام محسوب می‌شوند که می‌توانند نقش مهمی در درمان عفونت‌هایی با مقاومت چندگانه و شدید ایفا کنند. تولید آنزیم‌های کرباپنماز مهم‌ترین مکانیسم مقاومت نسبت به کرباپنم‌ها محسوب می‌شود؛ چرا که این آنزیم‌ها بر روی عناصر ژنتیکی متحرک نظیر پلاسمید‌ها قرار گرفته‌اند که می‌توانند به سرعت در بین باکتری‌های گرم منفی توزیع گردند. روش‌ها: از مهرماه 1391 تا خرداد 1392 تعداد 500 سویه‌ی انتروباکتریاسیه از نمونه‌های مختلف بیماران جداسازی گردید. ایزوله‌ها با استفاده از روش‌های بیوشیمیایی شناسایی و با pcr (polymerase chain reaction) تایید شدند. حساسیت آنتی بیوتیکی ایزوله‌ها با استفاده از روش دیسک دیفیوژن آگار برای 14 آنتی بیوتیک مختلف تعیین شد. در سویه‌هایی که با روش دیسک دیفیوژن آگار نسبت به آنتی بیوتیک‌‌های کارباپنم غیر حساس بودند، تولید کرباپنماز با روش modified hodge test مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: اشریشیاکلی، گونه ‌های کلبسیلا و پروتئوس به ترتیب بیشترین ایزوله از نمونه‌های بالینی بودند. مقاومت نسبت به سفوتاکسیم (64/2 درصد)، آزترئونام (59/3 درصد) و کوتریموکسازول (58/6 درصد) بالا بود. از 40 سویه‌ی غیر حساس نسبت به کرباپنم‌‌ها، (72/5 درصد) 29 سویه با روش mht (modified hodge test) از نظر وجود آنزیم کرباپنماز مثبت شدند. نتیجه‌گیری: گسترش ایزوله‌های مقاوم به کرباپنم نگرانی فزاینده‌ای را در سال‌های اخیر ایجاد کرده است؛ چرا که این آنتی بیوتیک‌ها به عنوان آخرین خط دارویی برای درمان عفونت‌های ناشی از باسیل‌های گرم منفی از جمله اعضای خانواده‌ی انتروباکتریاسیه استفاده می‌شوند. mht می‌تواند به عنوان یک روش ساده برای شناسایی تولید کارباپنماز‌ها در باکتری‌های گرم منفی استفاده شود.