تاثیر 8 ماه تمرین مقاومتی بر سطوح gh (growth hormone)، 3igfbp (3insulinlike growth factor binding protein) و 1igf (1insulinlike growth factor) پلاسمای دو بیمار مبتلا به سوختگی شدید

مقدمه: افراد مبتلا به جراحت‌های حرارتی، افزایش کاتابولیسم پروتئین، تاخیر بهبود زخم، پاسخ ایمنی ضعیف و شیوع عفونت دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 8 ماه تمرین مقاومتی بر سطوح gh (growth hormone)، 3igfbp (3insulin-like growth factor binding protein) و 1igf (1insulin-like growth factor) پلاسمای افراد مبتلا به سوختگی شدید بود.روش‌ها: روش پژوهشی از نوع مورد منفرد با طرح خط پایه‌ی چندگانه‌ی شرکت کنندگان بود. آزمودنی‌های این پژوهش دو زن با سوختگی شدید (درجه‌ی 3) در دامنه‌ی سنی 30-20 سال در بیمارستان سوانح سوختگی مرکزی شهر بودند، که پس از تعیین موقعیت خط پایه، به صورت پلکانی وارد طرح پژوهشی شدند. بیماران طی 8 ماه مداخله‌ی انفرادی، تمرین‌های مقاومتی انجام دادند و یک ماه پس از پایان مداخله، به مدت 2 ماه پی در پی تحت آزمون پیگیری قرار گرفتند. ابزار سنجش پژوهش حاضر نمونه‌گیری خونی، به منظور اندازه‌گیری gh، 1igf و 3igfbp بود. نمونه‌های خونی به صورت ناشتا و 24 ساعت پس از تمرین‌ها در پایان هر ماه گرفته شد.یافته‌ها: بر اساس شاخص‌های آمار توصیفی و تحلیل دیداری، تمرین‌های مقاومتی در هر دو آزمودنی موجب تغییر در سطوح 1igf، gh و 3igfbp شد. pnd (percentage of non-overlapping data) در gh 75 درصد برای آزمودنی اول و 87/5 درصد برای آزمودنی دوم و pnd در 1igf و 3igfbp 100 درصد برای هر دو آزمودنی به دست آمد.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین مقاومتی طولانی مدت بتواند باعث افزایش عوامل رشدی در افراد مبتلا به سوختگی شدید شود و یک محرک قوی برای سنتز پروتئین در این افراد باشد، یا از اثرات کاتابولیکی به وجود آمده پس از سوختگی و یا روند معکوس و کاهش بیش از حد این عوامل رشدی، پس از سوختگی جلوگیری کند و در نتیجه، باعث تسریع در بهبود جراحت‌ها شود.