>
Fa   |   Ar   |   En
   استفاده از نشانگر تک نوکلئوتیدی mt1xt20 برای تشخیص ناپایداری میکروستلایت در بیماران ایرانی مبتلا به سرطان کولون ارثی غیر پولیپی (hnpcc)  
   
نویسنده فراهانی نجمه ,نیک‌پور پروانه ,امامی محمدحسن ,هاشم‌زاده مرتضی ,زینلیان مهرداد ,صالحی رسول
منبع مجله دانشكده پزشكي اصفهان - 1394 - دوره : 33 - شماره : 362 - صفحه:2120 -2130
چکیده    مقدمه: سرطان‌های بدخیم کولورکتال، چه در صورت تکی و چه در صورت خانوادگی، اگر با افزایش میزان ناپایداری در میکروستلایت همراه باشند، پیش‌آگهی بهتری دارند، راهکار متفاوتی برای جراحی در آن‌ها اتخاذ می‌شود و پاسخ متفاوتی نسبت به داروی شیمی‌درمانی 5fu (fluorouracil) خواهند داد. بنا بر این، امروزه برای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال ارثی و غیر ارثی، آزمایش سنجش وضعیت ناپایداری میکروستلایت انجام می‌شود. هدف این مطالعه، سنجش کارایی نشانگر تک نوکلئوتیدی mt1xt20 در جمعیت بیماران مبتلا به سرطان کولون ارثی غیر پولیپی (hnpcc یا hereditary nonpolyposis colorectal cancer) کشور ایران بود. علاوه بر نشانگر پیش‌گفته، از دو روش بررسی وضعیت میکروستلایت با پنل 5 نشانگری و استاندارد promega و نیز آزمایش ایمنوهیستوشیمیایی استفاده شد. روش‌ها: در این مطالعه، نشانگر تک نوکلئوتیدی mt1xt20 و کیت استاندارد promega از طریق روش pcr (polymerase chain reaction) بر روی 20 خانواده‌ی مبتلا به hnpcc ایرانی مورد سنجش قرار گرفت و آزمایش ایمنوهیستوشیمیایی نیز برای بررسی وضعیت 4 پروتئین مهم دخیل در مسیر ترمیم ناجور جفت شدگی مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: در روش سنجش ناپایداری میکروستلایت از طریق پنل promega و نشانگر تک نوکلئوتیدی mt1xt20 به ترتیب 8 (40 درصد) و 5 نمونه (25 درصد) از 20 نمونه وضعیت ناپایداری نشان دادند. در روش ایمنوهیستوشیمیایی نیز، 7 نمونه از 20 نمونه (35 درصد) وضعیت کمبود پروتئین مسیر ترمیم ناجور جفت شدگی را نشان دادند. در میان نشانگرهای مورد استفاده در کیت promega، نشانگر bat26 ناپایدارترین نشانگر بود و در هر 8 نمونه، microsatellite instability-high (msi-h) تشخیص داده شده توسط کیت promega ناپایداری نشان داد. نشانگرهای nr21 و nr24 در 7 نمونه (87/5 درصد) ناپایداری نشان دادند و نشانگرهای bat25 و mono27 به ترتیب با نشان دادن ناپایداری در 6 (75/0 درصد) و 5 نمونه (62/5 درصد)، پایدارترین نشانگرها بودند. نتیجه‌گیری: mt1xt20 در جمعیت ایتالیایی، به عنوان نشانگر تک نوکلئوتیدی مورد اعتماد ارزیابی شده است، اما این مساله در رابطه با جمعیت ایرانی صدق نمی‌کند. در عوض، bat26 با نشان دادن ناپایداری در تمام نمونه‌های msi-h ارزیابی شده توسط کیت promega، می‌تواند به عنوان نشانگری موثق و قابل مقایسه با پنل 5 نشانگری promega در جمعیت ایرانی در نظر گرفته شود.
کلیدواژه سرطان کولون ارثی غیر پولیپی؛ ناپایداری میکروستلایت؛ mt1xt20؛ تکرارهای شبه مونومورفیک
آدرس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکده‌ی پزشکی، کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی, گروه ژنتیک و بیولوژی مولکولی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکده‌ی پزشکی, گروه ژنتیک و بیولوژی مولکولی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, موسسه پژوهشی پورسینای حکیم, مرکز تحقیقات گوارش پورسینای حکیم, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد, مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد, مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکده‌ی پزشکی, گروه ژنتیک و بیولوژی مولکولی, ایران
پست الکترونیکی r_salehi@med.mui.ac.ir
 
   MT1XT20 Single QuasiMonomorphic Mononucleotide Marker for Detection of Microsatellite Instability in Iranian Patients with Hereditary Nonpolyposis Colorectal Cancer (HNPCC)  
   
Authors Farahani Najmeh ,Nikpour Parvaneh ,Emami Mohammad Hassan ,Hashemzadeh Morteza ,Zeinalian Mehrdad ,Salehi Rasoul
Abstract   
Keywords
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved