بررسی دز جذبی و محاسبه ریسک بروز سرطان ثانویه تیروئید در رادیوتراپی تمام مغز

مقدمه: پرتودرمانی، مهم‌ترین قسمت درمان تومورهای مغزی پس از جراحی می‌باشد. به دلیل این که سرطان تیروئید دومین بدخیمی ناشی از پرتودرمانی است، تعیین دز جذبی تیروئید و محاسبه‌ی خطر بروز سرطان ثانویه‌ی تیروئید از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی دز جذبی تیروئید و محاسبه‌ی خطر بروز سرطان ثانویه‌ی تیروئید در پرتودرمانی تمام مغز بود. روش‌ها: این مطالعه بر روی 50 بیمار کاندیدای پرتودرمانی تمام مغز با میانگین سنی زیر 30 سال در بیمارستان میلاد شهر اصفهان و با استفاده از شتاب دهنده‌ی oncor و با فوتون 6 مگاولت انجام شد. جهت تعیین دز رسیده به تیروئید، از دزیمتر thermoluminescence dosimeter (tld) استفاده گردید. سپس، به منظور محاسبه‌ی خطر بروز سرطان ثانویه‌ی تیروئید، از مدل تخمین خطر biological effected of ionizing radiation committee (beir vii) و کمیت پیشنهادی international commission on radiological protection (icrp) یعنی خطر نسبی اضافی (excess relative risk یا err) استفاده شد. یافته‌ها: میانگین دز جذبی تیروئید در زنان 0/611 ± 1/976 و در مردان 1/041 ± 2/213 سانتی‌گری به دست آمد. میانگین خطر بروز سرطان ثانویه‌ی تیروئید 3، 5، 10، 15 و 20 سال پس از پرتودرمانی تمام مغز در زنان به ترتیب برابر 1/614 ± 4/601، 0/595 ± 1/559، 0/063 ± 0/176، 0/018 ± 0/050 و 0/009 ± 0/022 و در مردان به ترتیب 1/721 ± 3/253، 0/516 ± 1/150، 0/066 ± 0/125، 0/019 ± 0/035 و 0/008 ± 0/016 به دست آمد. مقدار دز جذبی تیروئید ارتباطی با سن بیماران نداشت (0/743= p). نتیجه‌گیری: میزان خطر بروز سرطان ثانویه‌ی تیروئید با جنسیت بیماران در ارتباط است و مقدار آن در زنان 1/4 برابر بیشتر از مردان می‌باشد. علاوه بر آن، با افزایش سن پس از تابش‌گیری میزان خطر بروز سرطان ثانویه‌ی تیروئید روند کاهشی در کل جمعیت، زنان و مردان دارد.