بررسی مقایسه‌ای تاثیر بیهوشی با ایزوفلوران و پروپوفول بر لرز پس از بیهوشی عمومی در بیماران تحت عمل جراحی الکتیو عمومی و ارتوپدی

مقدمه: لرز، حرکات و انقباضات عضلانی غیر ارادی است که بیمار قادر به کنترل آن‌ها نمی‌باشد. لرز پس از بیهوشی عمومی، عارضه‌ی شایعی است که به علت استفاده از داروهای بیهوشی و هیپوترمی در زمان بیهوشی عمومی ایجاد می‌شود و می‌تواند باعث افزایش مصرف اکسیژن، افزایش فشار خون سیستمیک، افزایش ضربان قلب و آریتمی‌های قلبی در بیماران گردد. یکی از راهکارهای کاهش لرز پس از بیهوشی، استفاده از داروهایی است که لرز کمتری پس از بیهوشی ایجاد می‌کنند. در هنگام بیهوشی، از داروهای متنوعی استفاده می‌شود که هر کدام عوارض خاص خود را دارند. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه‌ی اثر داروهای ایزوفلوران و پروپوفول بر لرز پس از بیهوشی در بیماران تحت بیهوشی عمومی جهت اعمال جراحی الکتیو عمومی و ارتوپدی بود. روش‌ها: در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی دو سو کور، 100 بیمار 65-18 ساله که طی سال‌های 92-1391 در بیمارستان امام خمینی (ره) ایلام، تحت عمل جراحی الکتیو ارتوپدی و عمومی قرار گرفته بودند، به صورت تصادفی در دو گروه 50 نفره تقسیم‌بندی شدند. وقوع و شدت لرز بعد از عمل در دو گروه مقایسه شد و با امتیاز بین 3-0 درجه‌بندی گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss و آزمون‌های paired t و χ2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: 47 درصد بیماران، زن و 53 درصد، مرد بودند. بین دو متغیر جنسیت و لرز پس از بیهوشی عمومی (0/067 = p) و همچنین، بین دو متغیر سن و لرز پس از بیهوشی عمومی (0/774 = p)، ارتباط معنی‌داری وجود نداشت. بین بیماران، در رابطه با لرز پس از بیهوشی به تفکیک بیهوشی با ایزوفلوران و پروپوفل تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (0/211 = p). نتیجه‌گیری: در بیماران بزرگ‌سال تحت عمل جراحی الکتیو ارتوپدی و عمومی، جهت کاهش لرز بعد از عمل، استفاده از ایزوفلوران فرقی با پروپوفول ندارد.