بررسی وضعیت بقای سلولی و بیان نشانگرهای عصبی در سلول‌های حاصل از تمایز سلول‌های بنیادی مشتق از بافت چربی در سیستم کشت سه بعدی آلژینات

مقدمه: مطالعات متعددی برای فراهم کردن تعداد کافی سلول‌های عصبی جهت درمان آسیب‌های نورودژنراتیو انجام شده است. سلول‌های بنیادی جدا شده از بافت چربی، میزان تکثیر و مقاومت زیادی نسبت به آپوپتوز دارند. این سلول‌ها، قابلیت تمایز به دودمان‌های مختلف سلولی از قبیل سلول‌های عصبی را دارند. هیدروژل آلژینات، پلیمر پلی‌ساکاریدی است که دارای ویژگی‌های مناسبی از قبیل زیست‌سازگاری و عدم تحریک سیستم ایمنی می‌باشد. در این مطالعه، تاثیر هیدروژل آلژینات بر میزان بقا و بیان نشانگرهای عصبی سلول‌های حاصل از تمایز سلول‌های بنیادی جدا شده از بافت چربی انسانی بررسی شد. روش‌ها: سلول‌های بنیادی جدا شده از بافت چربی انسانی در محیط کشت عصبی القا و سپس در هیدروژل آلژینات انکپسوله شدند. میزان رشد و تمایز سلول‌ها به ترتیب با استفاده از ارزیابی doubling time و real time quantitative reverse transcription polymerase chain reaction (real time rt-pcr) 7 روز پس از انکپسوله کردن سلول‌ها بررسی شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از آزمون one way-anova انجام گردید. یافته‌ها: میزان رشد سلول‌های انکپسوله در هیدروژل آلژینات، کاهش معنی‌داری را نسبت به گروه شاهد نشان داد (0/001 > p). در حالی که میانگین بیان ژن‌های gfap (glial fibrillary acidic protein)، nestin و map2 (microtubule-associated protein 2) در سلول‌های انکپسوله در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی‌داری افزایش یافت (0/001 > p). نتیجه‌گیری: اگر چه سرعت تکثیر سلول‌های انکپسوله در هیدروژل آلژینات، در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی‌داری کاهش یافت، اما هیدروژل آلژینات می‌تواند باعث افزایش تمایز عصبی سلول‌های انکپسوله شود.