بررسی اثر تمرین هوازی، استرس صوتی و عصاره‌ی گل سفید ختمی بر تغییرات رفتارهای اضطرابی، سطح نیتریک اکساید و سروتونین پلاسما در موش‌های نر صحرایی

مقدمه: استفاده از فعالیت‌های بدنی و داروهای گیاهی برای درمان بیماری‌های عصبی نظیر اضطراب سابقه‌ی طولانی دارد. مطالعه‌ی حاضر، با هدف بررسی اثر تمرین هوازی و تزریق عصاره‌ی گل سفید ختمی با استرس صوتی بر تغییرات رفتارهای اضطرابی، سطح نیتریک اکساید و سروتونین پلاسما در موش صحرایی نر انجام شد.روش‌ها: تعداد 35 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بالغ با محدوده‌ی وزنی 20/57 ± 170/82 گرم انتخاب شدند. موش‌ها به طور تصادفی به 5 گروه 7 تایی شامل شاهد، استرس صوتی، تمرین + استرس صوتی، عصاره‌ی گل سفید ختمی + استرس صوتی و استرس صوتی + تمرین + عصاره‌ی گل سفید ختمی تقسیم شدند. موش‌ها در معرض استرس صوتی صدای ضبط شده ترافیک 15 ± 95 دسی‌بل روزانه 5 ساعت به مدت 60 روز و تمرین هوازی بیشینه و زیر بیشینه به صورت 5 روز در هفته و به مدت 60 روز قرار گرفتند. تزریق عصاره‌ی گل سفید ختمی به میزان 500 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن داخل صفاقی صورت گرفت. برای تعیین غلظت نیتریک اکساید و سروتونین پلاسمای خون از کیت حیوانی مخصوص رت استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون one-way anova و آزمون تعقیبی tukey استفاده و 0/05 ≥ p به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.یافته‌ها: در گروه تزریق عصاره‌ی گل سفید ختمی + تمرین هوازی + استرس صوتی، میزان اضطراب کمتر و نیتریک اکساید و سروتونین زیادتر از گروه استرس صوتی در مقایسه با گروه شاهد بود (0/01 > p).نتیجه‌گیری: تمرین هوازی و تزریق عصاره‌ی ختمی میزان اضطراب و سروتونین پلاسمایی خون ناشی از استرس صوتی را جبران کرد؛ در این میان، نقش تمرین هوازی به مراتب بیشتر از عصاره‌ی گل سفید ختمی بود.