ارتباط بین تکرر مصرف وعده‌های غذایی و سوء هاضمه‌ی عملکردی در بزرگ‌سالان ایرانی

مقدمه: اطلاعات اندکی در مورد ارتباط بین رفتارهای تغذیه‌ای و سوء هاضمه‌ی عملکردی در دسترس می‌باشد. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی ارتباط بین تکرر مصرف وعده‌های غذایی و سوء هاضمه‌ی عملکردی در جمعیت بزرگی از بزرگ‌سالان ایرانی انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی، 4763 نفر از بزرگ‌سالان اصفهانی تعداد مصرف وعده‌های غذایی اصلی و میان وعده‌های خود را در طول روز گزارش کردند. تعداد کل وعده‌های غذایی بر اساس حاصل جمع تکرر وعده‌های اصلی و میان وعده‌ها تعریف گردید و افراد مورد مطالعه به چهار گروه < 3، 5-3، 7-6 و ≥ 8 وعده (و میان وعده)‌ی غذایی در روز تقسیم‌بندی شدند. علایم سوء هاضمه‌ی عملکردی با استفاده از پرسش‌نامه‌ی فارسی اعتبارسنجی شده‌ی rome iii ارزیابی شد. سوء هاضمه به صورت احساس پری آزار دهنده‌ی پس از صرف غذا، سیری زودرس و/یا درد اپی‌گاستر یا سوزش اپی‌گاستر تعریف شد. یافته‌ها: در مقایسه با افرادی که یک وعده‌ی اصلی غذا در روز مصرف می‌‌کردند، آن‌هایی‌ که 3 وعده‌ی غذایی اصلی‌ در روز مصرف می‌کردند، 56 درصد شانس کمتری برای سیری زودرس داشتند (نسبت شانس: 0/44 و 95 درصد محدوده‌ی اطمینان: 0/90-0/21). همچنین، افرادی که 5-3 بار در روز میان وعده مصرف می‌کردند، در مقایسه با افرادی که هرگز میان وعده مصرف نمی‌‌کردند، 39 درصد شانس کمتری برای ابتلا به سوء هاضمه‌ی عملکردی (نسبت شانس: 0/61 و 95 درصد محدوده‌ی اطمینان: 0/92-40/40)، 42 درصد خطر کمتری برای احساس پری پس از صرف غذا (نسبت شانس: 0/58 و 95 درصد محدوده‌ی اطمینان: 0/98-0/34) و 43 درصد شانس کمتری برای درد ناحیه‌ی اپی‌گاستر (نسبت شانس: 0/57 و 95 درصد محدوده‌ی اطمینان: 0/97-0/34) داشتند. نتیجه‌گیری: ارتباط معکوسی بین تکرر مصرف وعده‌ها و میان وعده‌های غذایی و شیوع سوء هاضمه‌ی عملکردی و اجزای آن یافت شد. مطالعات بیشتر از نوع آینده‌نگر جهت تایید این یافته‌ها‌ مورد نیاز است.