ردیابی ژن‌های کد کننده‌ی فیمبریه‌های p، s و afa در جدایه‌های اشریشیاکلی ازعفونت‌های ادراری

مقدمه: اشریشیاکلی عامل مهمی در بروز عفونت مجاری ادراری کودکان و زنان می‌باشد. در سویه‌های اشریشیاکلی درگیر در عفونت‌های ادراری عوامل حدت متعددی شناسایی شده است که دسته‌ی مهمی از آن‌ها عوامل فیمبریه‌ای p، s و afa می‌باشند که به ترتیب توسط ژن‌های papef، afabc و sfa/focde کد می‌شوند. هدف از این مطالعه، تعیین حضور و فراوانی ژن‌های عوامل حدت فیمبریه‌ای در جدایه‌های اشریشیاکلی از بیماران مبتلا به عفونت ادراری در شهرستان رفسنجان بود. روش‌ها: در این بررسی، 145 نمونه‌ی ادراری جهت شناسایی اشریشیاکلی کشت داده شد. جدایه‌ها بر اساس آزمایش‌های بیوشیمیایی استاندارد تشخیص داده شد و dna استخراج شده از جدایه‌ها ی تایید شده به منظور تعیین ژن‌های papef، afabc و sfa/focde به روش multiplex-pcr (multiplex-polymerase chain reaction) مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: در مجموع، 122 جدایه‌ی اشریشیاکلی از نمونه‌های ادراری کشت داده شده، شناسایی گردید. بررسی ژنوتیپی ژن‌های حدت نشان داد که 38/5 درصد از جدایه‌ها حداقل یکی از سه ژن حدت را دارا بودند. ژن papef با 18/85 درصد بیشترین فراوانی و ژن‌های sfa/focde و afabc به ترتیب 2/45 و 0/81 درصد فراوانی داشتند. 20 جدایه (معادل 16/39 درصد) واجد هر دو ژن papef و sfa/focde بودند. نتیجه‌گیری: ژن papef بیشترین درصد فراوانی را به خود اختصاص داد و ژن‌های فیمبریه‌ای afabc و sfa/focde در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند.