افسردگی و عملکردهای شناختی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: نقص در عملکردهای شناختی از شکایت‌های رایج بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ms یا multiple sclerosis) می‌باشد و پژوهش‌های متعددی وجود این نقص‌ها را تایید کرده‌اند. از طرف دیگر، افسردگی نیز در بین این بیماران شیوع بالایی دارد. از آن جایی که افسردگی می‌تواند عملکردهای شناختی را تحت تاثیر قرار دهد، ممکن است بخشی از نقص‌های شناختی تایید شده در این بیماران ناشی از افسردگی باشد. از این رو، پژوهش حاضر به مقایسه‌ی عملکردهای شناختی در سه گروه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس افسرده و غیر افسرده و افراد سالم و نیز به شناسایی عملکردهایی پرداخته است که تحت تاثیر افسردگی این بیماران قرار می‌گیرد. روش‌ها: در پژوهش علی- مقایسه‌ای حاضر، 52 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (26 بیمار افسرده و 26 بیمار غیر افسرده) مراجعه کننده به کلینیک مولتیپل اسکلروزیس بیمارستان آیت‌اله کاشانی اصفهان و 26 فرد سالم انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌ی افسردگی beck (bdi-ii یا beck depression inventory- second edition)، آزمون ردیابی رنگ (ctt یا color trail test)، آزمون حافظه‌ی شنیداری و آزمون حافظه‌ی دیداری پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش کوواریانس تحلیل شد. یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری در عملکرد توجه، حافظه‌ی شنیداری فوری و تاخیری (یادآوری) بین گروه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس افسرده با دو گروه بیماران غیر افسرده و افراد سالم وجود داشت (0/002 = p)؛ در حالی که، عملکرد حافظه‌ی دیداری تاخیری (یادآوری و بازشناسی) بین گروه افراد سالم با دو گروه بیمار، به طور معنی‌داری متفاوت بود (0/020 = p). در عملکردهای حافظه‌ی دیداری فوری و حافظه‌ی شنیداری تاخیری (بازشناسی) نیز بین سه گروه، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: علاوه بر آسیب‌های نورولوژیک، افسردگی نیز می‌تواند نقص‌های شناختی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس را ایجاد یا تشدید کند.