اثر کروسین بر رفتار چرخشی، میزان پراکسیداسیون لیپیدی و نیتریت در ناحیه‌ی استریاتوم مغز موش‌های صحرایی در مدل تجربی بیماری پارکینسون

مقدمه: دژنراسیون سیستم دوپامینرژیک نیگرواستریاتال، مهم‌ترین ویژگی پاتوفیزیولوژیکی بیماری پارکینسون است که منجر به بروز اختلالات حرکتی می‌گردد. شواهد متعددی نشان می‌دهد که استرس اکسیداتیو، نقش مهمی در دژنراسیون نورون‌های دوپامینی جسم سیاه در بیماری پارکینسون ایفا می‌کند. در سال‌های اخیر، استفاده از آنتی‌اکسیدان‌ها در کاهش اثرات زیانبار استرس اکسیداتیو و رادیکال‌های آزاد در بیماری پارکینسون مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه، اثر کروسین –آنتی‌اکسیدان قوی موجود در گیاه زعفران بر رفتار چرخشی و آسیب اکسیداتیو در ناحیه‌ی استریاتوم مغز موش‌های صحرایی در مدل تجربی بیماری پارکینسو ن مورد بررسی قرار گرفت.روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، تعداد 32 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار به طور تصادفی به 4 گروه (8 = n) تقسیم شدند: گروه شم، گروه مبتلا به پارکینسون و گروه‌های مبتلا به پارکینسون تیمار شده با کروسین در دوزهای 30 و 60 میلی‌گرم بر کیلوگرم. ضایعه‌ی یک‌طرفه با میکرواینجکشن 6 هیدروکسی دوپامین (μl4μg/16) به داخل باندل میانی مغز جلویی سمت چپ ایجاد گردید. تزریق داخل صفاقی کروسین و یا سالین از 3 روز قبل از جراحی شروع شد و به مدت 6 هفته ادامه یافت. رفتار چرخشی با تزریق آپومورفین (2 میلی‌گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی) در پایان هفته‌های 2، 4 و 6 و میزان پراکسیداسیون لیپیدی و نیتریت در ناحیه‌ی استریاتوم در پایان هفته‌ی 6 اندازه‌گیری شد.یافته‌ها: میانگین تعداد کل چرخش‌های ناشی از تزریق آپومورفین در پایان هفته‌های 2، 4 و 6 در گروه مبتلا به پارکینسون نسبت به گروه شم افزایش معنی‌داری (0.001 > p) نشان داد. تیمار با کروسین با دوزهای 30 و 60 میلی‌گرم بر کیلوگرم تغییری در تعداد کل چرخش‌ها در حیوانات مبتلا به پارکینسون ایجاد نکرد. در پایان هفته‌ی 6، میزان پراکسیداسیون لیپیدی و نیتریت در ناحیه‌ی استریاتوم حیوانات گروه مبتلا به پارکینسون نسبت به حیوانات گروه شم به طور معنی‌داری (0.050 > p) افزایش یافت. تیمار با کروسین با دوز 60 میلی‌گرم بر کیلوگرم، میزان نیتریت استریاتوم حیوانات مبتلا به پارکینسون را به طور معنی‌داری (0.050 > p) کاهش داد، اما تغییری در میزان پراکسیداسیون لیپیدی در ناحیه‌ی استریاتوم ایجاد نکرد.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد کروسین با دوز 60 میلی‌گرم بر کیلوگرم در پیشگیری از آسیب نیتروزاتیو در ناحیه‌ی استریاتوم موثر است. با این حال، تاثیری در بهبود رفتار چرخشی در مدل بیماری پارکینسون ندارد.