بررسی فراوانی اختلالات همودینامیک، اسید و باز، انعقادی، الکترولیتی، قند خون و نیاز به اینوتروپ در بیماران دچار مرگ مغزی در بدو ورود به بخش مراقبت‌های ویژه

قدمه: با توجه به تغییرات ایجاد شده در مغز و سایر اعضای بدن به دنبال مرگ مغزی، اختلالات الکترولیتی، همودینامیکی و هموستاتیک در بیماران دچار مرگ مغزی شیوع بسیار بالایی دارد. بنابراین، شناخت این اختلالات جهت داشتن دیدگاهی صحیح در مورد پیش‌گیری و مدیریت آن‌ها اهمیت به‌سزایی دارد. از این رو، مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی فراوانی اختلالات همودینامیک، اسید و باز، انعقادی، الکترولیتی، قند خون و نیاز به اینوتروپ در بیماران دچار مرگ مغزی بستری شده در icu (intensive care unit) به انجام رسید.روش‌ها: این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی در سال 1393 در بیمارستان الزهرا (س) اصفهان انجام شد و طی آن، 119 بیمار دچار مرگ مغزی در سال‌های 92-1389 با استفاده از شماره پرونده‌های موجود در مدارک پزشکی بیمارستان مورد مطالعه قرار گرفتند. وجود اختلالات همودینامیک، اسید و باز، انعقادی، الکترولیتی، قند خون و نیاز به اینوتروپ برای هر بیمار تعیین و در فرم جمع‌آوری اطلاعات ثبت شد. اطلاعات در نرم‌افزار spss ثبت گردید و با استفاده از آزمون‌های 2 χ و t مورد واکاوی قرار گرفت.یافته‌ها: در92 نفر از بیماران (77/3 درصد)، اهدای عضو صورت گرفته بود. اختلال در ph (70/6 درصد)، اختلال در pt (prothrombin time) (66/4 درصد) و اختلال در inr (international normalized ratio) (58/0 درصد) شایع‌ترین اختلالات مشاهده شده در این بیماران بود. اختلال در سطح سدیم و قند خون در دو گروه با اهدای عضو و عدم اهدای عضو، اختلاف معنی‌دار داشت.نتیجه‌گیری: بیماران دچار مرگ مغزی به علت بروز اختلالات مختلف در همودینامیک، هموستاتیک و اختلالات انعقادی، به مرور زمان قابلیت اهدای عضو را از دست می‌دهند و از آن جایی که درصد قابل توجهی از بیماران دچار مرگ مغزی از مراکز درمانی دیگر جهت اهدای عضو به بیمارستان الزهرا (س) ارجاع می‌گردند، طولانی شدن زمان بروز مرگ مغزی تا زمان تصمیم به جداسازی عضو، ممکن است به از بین رفتن اعضای کاندیدای اهدا نظیر کلیه، کبد و قلب گردد. از این رو، تصمیم‌گیری به اهدای عضو بایستی در حداقل زمان ممکن صورت گیرد.