بررسی اثربخشی رژیم‌های پرتودرمانی تقطیعی کوچک بر رده‌ی سلولی achn کارسینومای سلول کلیوی

مقدمه: گزینه‌های درمانی برای افراد مبتلا به کارسینومای سلول کلیوی پیشرفته محدود می‌باشد. سلول‌های توموری کارسینومای سلول کلیوی نسبت به پرتودرمانی سنتی با مقادیر 2-8/1 gray در هر تقطیع مقاوم است و از پرتودرمانی فقط جهت تسکین استفاده می‌شود. این پژوهش، با هدف بررسی اثربخشی پروتکل‌های تابشی با تقطیع‌های کوچک، بر روی سلول‌های سرطانی کارسینومای سلول کلیوی رده‌ی achn، جهت درمان، صورت گرفت.روش‌ها: پس از کشت رده‌ی سلولی سرطان سلول کلیوی انسانی در محیط آزمایشگاهی، سلول‌ها به طور هم‌زمان با تک تقطیع‌های 6، 8 و 10 gray و تقطیع‌های دو تایی 3 × 2، 4 × 2 و 5 × 2 gray پرتوتابی شدند. سپس، درصد بقای سلول‌ها با استفاده از آزمون mts [3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-5-(3-carboxymethoxyphenyl)-2-(4-sulfophenyl)-2h-tetrazolium] به مدت 120 ساعت مورد سنجش قرار گرفت.یافته‌ها: با افزایش دز در هر تقطیع، نسبت بقا کاهش یافت. همچنین، با گذشت 120 ساعت از تابش‌دهی، کسر بقا حدود 70 درصد نسبت به مدت زمان اولیه‌ی پس از تابش‌دهی کاهش نشان داد. نسبت بقا در رژیم‌ پرتودرمانی تقطیع دو تایی 5 × 2 gray نسبت به رژیم پرتودرمانی تک تقطیع 10 gray به طور معنی‌داری کمتر بود (02/0 = p)؛ اما تفاوت معنی‌داری در مقایسه‌ی دو رژیم دیگر مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه‌ی ما در شرایط برون‌تنی نشان داد که کارسینومای سلول کلیوی رده‌ی achn نسبت به تقطیع‌های کوچک با دزهای بیشتر از 2 gray حساس است و دزهای 10 gray و بالاتر رژیم پرتودرمانی با دو تقطیع، نسبت به رژیم پرتودرمانی تک تقطیع، نقش موثرتری در از بین بردن این بدخیمی دارد.