ارتباط سرسختی روان‌شناختی با alexithymia و شدت علایم گوارشی در مبتلایان به اختلالات عملکردی گوارشی

مقدمه: فرض بر این است که سرسختی به عنوان یک عامل سرشتی مثبت می‌تواند سلامت روان فرد را با وجود تجربه‌ی موقعیت‌های استرس‌زا افزایش دهد. هدف مطالعه‌ی حاضر، بررسی ارتباط سرسختی روان‌شناختی با alexithymia و شدت علایم گوارشی در مبتلایان به اختلالات عملکردی گوارشی بود.روش‌ها: این مطالعه،‌ به روش همبستگی انجام شد. جامعه‌ی آماری، کلیه‌ی بیماران مبتلا به اختلالات عملکردی گوارشی ارجاع شده به کلینیک فوق تخصصی روان‌پزشکی در شهر اصفهان را شامل می‌شد. نمونه‌گیری به شیوه‌ی سرشماری انجام شد و 167 بیمار با توجه به معیارهای مطالعه و طی یک دوره‌ی زمانی معین انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از مقیاس‌های سرسختی روان‌شناختی (lang and goulet hardiness scale یا lghs)، toronto alexithymia scale (tas-20) و علایم گوارشی (gastrointestinal symptoms rating scale یا gsrs) استفاده گردید.یافته‌ها: تحلیل همبستگی pearson نشان داد که بین سرسختی کل و مولفه‌های کنترل و تعهد با شدت علایم گوارشی و سرسختی کل و مولفه‌های کنترل و چالش با alexithymia ارتباط منفی معنی‌داری وجود داشت. همچنین، logistic regression نشان داد که تنها، عامل کنترل، به عنوان یک عامل محافظتی، هم برای علایم گوارشی و هم برای alexithymia، بود.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، اجرای مداخلات روان‌شناختی که منجر به تقویت ویژگی سرسختی و مولفه‌های آن گردد، می‌تواند با تغییر در نظام روان‌شناختی بیماران، گامی اساسی در روند بهبود آن‌ها و کاهش عوامل خطرساز بیماری، از جمله alexithymia برداشته، حتی از بروز بیماری در افراد جلوگیری کند.