اثر 12 ﻫﻔﺘﻪ محدودیت کالری با و بدون ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ ﻫﻮازی ﺑﺮ شاخص‌های پروکسیدانتی و آﻧﺘﻲ‌اﻛﺴﻴﺪاﻧﺘﻲ زﻧﺎن ﻳﺎﺋﺴﻪ‌ی مبتلا به دیابت نوع دوم

مقدمه: چاقی و شیوه‌ی زندگی کم تحرک با افزایش استرس اکسیداتیو همراه است. هدف از مطالعه‌ی حاضر، ارزیابی اثرات 12 هفته محدودیت کالری با و بدون فعالیت ورزشی هوازی بر روی شاخص‌های پروکسیدانتی و آنتی‌اکسیدان‌ها در زنان یائسه‌ی چاق و دارای اضافه وزن مبتلا به دیابت نوع دوم بود. روش‌ها: 72 زن یائسه‌ی کم تحرک چاق و دارای اضافه وزن مبتلا به دیابت نوع دوم (سن: 1/2 ± 53/7 سال، شاخص توده‌ی بدنی 1/7 ± 33/9 کیلوگرم/مترمربع) به صورت تصادفی و کنترل شده در دو گروه فقط رژیم غذایی با محدودیت کالری متوسط (شامل پروتئین بالا، 5500 کیلوژول در روز برای از دست دادن وزن 14-8 کیلوگرم) (37 نفر) و گروه رژیم غذایی با محدودیت کالری متوسط همراه با فعالیت ورزشی (35 نفر) قرار گرفتند. گروه رژیم غذایی به اضافه‌ی فعالیت ورزشی، علاوه بر داشتن 12 هفته برنامه‌ی طراحی شده‌ی رژیم غذایی با محدودیت کالری متوسط، یک برنامه‌ی فعالیت ورزشی هوازی شامل 55-30 دقیقه فعالیت ورزشی هوازی، 5 بار در هفته با شدت 50 تا 70 درصد ضربان قلب ذخیره‌ی بیشینه به مدت 12 هفته نیز اجرا کردند. وزن بدن، شاخص توده‌ی بدنی، درصد چربی بدن، آمادگی قلبی- عروقی، شاخص‌های پروکسیدانتی و آنتی‌اکسیدانی شامل malondialdehyde (mda)، superoxide dismutase (sod) و catalase (cat) قبل و بعد از مداخله اندازه‌گیری شد. از روش تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های تکراری برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: پس از 12 هفته، کاهش قابل توجهی در وزن بدن، شاخص توده‌ی بدنی، درصد چربی بدن، سطح mda و افزایش قابل توجهی در سطح اکسیژن مصرفی اوج، sod و cat در هر دو گروه مشاهده شد (0/050>p). با این حال، این تغییرات فقط در مقادیر وزن، شاخص توده‌ی بدنی و اکسیژن مصرفی اوج بین دو گروه متفاوت بود (0/050>p). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان داد که رژیم غذایی با محدودیت کالری متوسط همراه با فعالیت ورزشی هوازی منظم می‌تواند تعادل پروکسیدان و آنتی‌اکسیدان را در زنان یائسه‌ی چاق و دارای اضافه وزن مبتلا به دیابت دوم را بهبود بخشد و از استرس اکسیداتیو ناشی از فعالیت ورزشی جلوگیری کند.

The Effects of 12 Weeks of Caloric Restriction with and without Aerobic Exercise Training on Peroxidant and Antioxidants Indicators in Postmenopausal Women with Type 2 Diabetes

<p><strong>Background:</strong> Escherichia coli is recognized as a major foodborne pathogen in humans worldwide. Antibiotic resistance of Escherichia coli isolates is a concern that has created widespread problem for treatment of infections caused by this bacterium. The aim of this study was to determine the pattern of aminoglycoside resistance among the strains of Escherichia coli isolated from animal and human sources in the Alborz province, Iran.</p><p><strong>Methods:</strong> The strains of Escherichia coli were recovered from keeping animals (dairies, beekeeping and sheep care center) and 2 laboratory facilities in Alborz province. These isolates were identified using standard biochemical and bacteriological tests. Susceptibility and antibiotic resistance of isolates were determined via disk diffusion method.</p><p><strong>Findings:</strong> Eighty isolates of Escherichia coli were isolated and included in the study. The total rates of antibiotic resistance of the isolates were as 72.5% to streptomycin, 13.75% to neomycin, and 6.25% to tobramycin and gentamicin; none of the isolates showed resistance to amikacin. Based on the source of the isolation, resistance rates to streptomycin was 95%, 85%, 65% and 45% in the isolates recovered from human, cow, chicken and sheep, respectively. The resistance rates to neomycin among the strains isolated from cow, sheep and chicken were 5%, 15% and 25%, respectively. Only 25% of the isolates recovered from chicken were resistant to gentamicin and tobramycin.</p><p><strong>Conclusion:</strong> This study showed a diversity of aminoglycoside resistance among isolates of Escherichia coli recovered from different sources. While aminoglycoside resistance of Escherichia coli is varied among different sources of isolation, continuous monitoring of resistance patterns and the use of antibiotic agents according to the sources of isolation is recommended.</p>