بررسی معیارهای هیستوپاتولوژیک جهت افتراق هپاتیت خود ایمن از هپاتیت‌های مزمن ویروسی (B و C) در نمونه‌های بیوپسی کبد

مقدمه: هپاتیت مزمن، یک بیماری به نسبت شایع در جامعه محسوب می‌گردد. تشخیص افتراقی نوع هپاتیت در درمان این بیماری اهمیت زیادی دارد؛ چرا که به کارگیری متد درمانی اشتباه، می‌تواند منجر به تشدید بیماری گردد. مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین توزیع فراوانی معیارهای هیستوپاتولوژیک به انجام رسید تا به وسیله‌ی آن راهنمایی جهت افتراق دقیق‌تر هپاتیت خود ایمن از هپاتیت‌های ویروسی مزمن میسر گردد.روش‌ها: طی یک مطالعه‌ی توصیفی تحلیلی، 45 بیمار مبتلا به هپاتیت خود ایمن، 34 بیمار مبتلا به هپاتیت b و 33 بیمار مبتلا به هپاتیت c از نظر وجود 12 معیار هیستوپاتولوژیک مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های χ2 و آنالیز تشخیصی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: از بین 12 شاخص مورد بررسی، 5 شاخص interface hepatitis، فولیکول‌های لنفاوی در فضای پورت، emperipolesis، تشکیل روزت و هپاتوسیت ground glass دارای توانایی افتراق نوع هپاتیت در بیماران مورد مطالعه بودند. درصد پیشگویی کنندگی این معیارها برای هپاتیت خود ایمن 80 درصد، برای هپاتیت b 76.5 درصد و برای هپاتیت c، 69.7 درصد بود.نتیجه‌گیری: پارامترهای هیستوپاتولوژیک در حد قابل قبولی می‌توانند نوع هپاتیت را در بیماران تعیین کنند. از بین این پارامترها، interface hepatitis برای افتراق هپاتیت خود ایمن و هپاتیت c از هپاتیت b، فولیکول‌های لنفاوی در فضای پورت برای افتراق هپاتیت c، emperipolesis و تشکیل روزت برای افتراق هپاتیت خود ایمن و هپاتوسیت ground glass برای افتراق هپاتیت b از دو نوع دیگر مفید می باشند.