اثر بلوک گیرنده‌های n-methyl-d-aspartate (nmda) گلوتامات درکورتکس پره‌فرونتال بر تمایل به مورفین در موش صحرایی نر

مقدمه: اعتیاد، اختلال مغزی همراه با تغییرات نوروبیولوژیک است. کورتکس پره‌فرونتال در حافظه، یادگیری، پاداش و اعتیاد نقش دارد. این مطالعه، با هدف بررسی اثر تزریق 2-amino-5-phosphopentanoic acid (ap5)، آنتاگونیست گیرنده‌ی گلوتامات، در ناحیه‌ی پره‌فرونتال بر تمایل به مورفین انجام شد.روش‌ها: در مجموع، از 27 گروه موش صحرایی نر نژاد ویستار (6 = n) استفاده شد. بدین منظور، از 7 گروه آزمایشی جهت تعیین دزهای موثر و غیر موثر مورفین و از 20 گروه آزمایشی جهت مطالعه‌ی اثر دزهای مختلف ap5 بر تمایل به دزهای متفاوت مورفین در مراحل اکتساب و بیان آزمون رفتاری ترجیح مکانی شرطی شده (cpp یا conditioned place preference) استفاده گردید. در نهایت، شاخص cpp مورد ارزیابی قرار گرفت.افته‌ها: شاخص cpp گروه‌هایی که دزهای 2/5 (p<0/050), (p<0.001) 5, 7/5(p<0/010) و 10 (0/001 > p) میلی‌گرم/کیلوگرم مورفین را دریافت کردند، به طور معنی‌داری نسبت به گروه شاهد (سالین) افزایش نشان داد؛ در حالی که شاخص cpp در دزهای 0/5 و 1/0 میلی‌گرم/کیلوگرم معنی‌دار نبود. تزریق دزهای مختلف ap5 همراه با دز موثر مورفین، کاهش معنی‌داری را در مراحل اکتساب و بیان cpp درگروه‌های آزمایش نسبت به گروه سالین و مورفین نشان داد، اما همراه با دز غیر موثر مورفین، کاهش معنی‌دار فقط در مرحله‌ی بیان cpp گروه آزمایش در مقایسه با گروه سالین و مورفین مشاهده شد (0/001 > p).نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تزریق ap5 در کورتکس پره‌فرونتال، باعث افت cpp شود و در نتیجه، تمایل به مورفین را کاهش دهد. احتمال می‌رود این اثر به دلیل تضعیف یادگیری و اختلال حافظه‌ی ناشی از ناکارآمدی سیستم پاداش در پاسخ به مورفین باشد.