بررسی مقایسه‌ای خصوصیات بالینی صرع در دو گروه سنی 60-20 سال و بالاتر از 60 سال مراجعه کننده به کلینیک‌های صرع شهر اصفهان در سال 1393

مقدمه: طبق بررسی‌های انجام شده، مطالعات جامعی در زمینه‌ی بررسی ویژگی‌های صرع سالمندان در کشور و استان اصفهان وجود نداشت و نیاز فراوانی به اطلاعات مستند در این زمینه احساس می‌شد. از این‌رو، مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی تفاوت‌های خصوصیات بالینی صرع در دو گروه سنی 60-20 و بالای 60 سال انجام شد.روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر یک مطالعه‌ی مقطعی وگذشته‌نگر بود که از ابتدا تا انتهای سال 1393 انجام گردید. بیماران با تشخیص قطعی صرع، سن بالاتر از 20 سال و دارا بودن پرونده‌ی پزشکی در کلینیک‌های درمان صرع سطح شهر اصفهان وارد مطالعه شدند و بیماران با نقص پرونده حذف شدند. اطلاعات دموگرافیک، پاراکلینیک و خصوصیات حملات از پرونده‌ها استخراج و در دو گروه سنی مقایسه گردید.یافته‌ها: مجموع 200 بیمار در ابتدا وارد مطالعه شدند که 23 نفر از آن‌ها به دلیل نقص پرونده حذف شدند. از این میان، 120 نفر (67/8 درصد)، سن زیر 60 سال داشتند و 81 نفر (45/8 درصد) مرد بودند. بیشترین نوع حمله در گروه جوان‌تر، تونیک- کلونیک منتشر (35/0 درصد) و در گروه سالمند، حملات ترکیبی (29/8 درصد) بود. توزیع فراوانی یافته‌های غیر طبیعی magnetic resounance imaging (mri) و computed tomography scan (ct scan) (0/001 > p) و آزمایش‌های بالینی (0/009 = p) در گروه سالمندان (به ترتیب 66/7، 59/6 و 22/8 درصد) بیشتر از گروه جوان‌تر (به ترتیب 37/0، 30/9 و 8/5 درصد) بود. وجود سابقه‌ی خانوادگی تشنج، در گروه جوان‌تر 51/7 درصد) بیشتر از گروه سالمندان (29/8 درصد) بود (0/006 = p).نتیجه‌گیری: در سالمندان، حملات پیچیده‌ی جزیی و حملات ترکیبی و در جمعیت جوان‌تر، حملات منتشر شایع‌تر می‌باشند. یافته‌های غیر طبیعی ct scan و mri مغزی، در گروه سالمندان و سابقه‌ی فامیلی مثبت در گروه جوان‌تر، شایع‌تر می‌باشد.