تاثیر شش هفته تمرین شنا همراه با مصرف عصاره‌ی آلوئه‌ورا بر نیمرخ چربی موش‌های نر مبتلا به دیابت

مقدمه: دیابت نوع 1، یک اختلال خود ایمنی است که در آن، اعمال متابولیک بدن دچار اختلال می‌شود. از آن جایی که داروهای گیاهی برای درمان بیماری نسبت به بسیاری از داروهای شیمیایی عوارض کمتری دارند، هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر، بررسی اثر تمرین شنا همراه با مصرف عصاره‌ی آلوئه‌ورا برنیمرخ چربی موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت بود.روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، 28 سر موش صحرایی نر مبتلا به دیابت انتخاب و در چهار گروه شاهد، تمرین شنا، عصاره‌ی آلوئه‌ورا و تمرین شنا همراه با آلوئه‌ورا قرار گرفتند. برنامه‌ی تمرین شنا، به صورت فزاینده در هفته‌ی اول با 6 دقیقه آغاز شد و تا هفته‌ی ششم به 36 دقیقه افزایش یافت. گروه‌های آلوئه‌ورا و شنا همراه با آلوئه‌ورا، روزانه 300 میلی‌گرم برکیلوگرم عصاره‌ی آلوئه‌ورا به صورت صفاقی دریافت کردند.یافته‌ها: تمرین شنا، مصرف عصاره‌ی آلوئه‌ورا و ترکیب آن‌ها اثر معنی‌داری بر بهبود نیمرخ چربی موش‌های مبتلا به دیابت داشت (0/050 ≥ p)؛ تمرین شنا همراه با مصرف عصاره‌ی آلوئه‌ورا نسبت به مصرف عصاره‌ی آلوئه‌ورا اثر بیشتری بر بهبود نیمرخ چربی موش‌های مبتلا به دیابت داشت (0/050 ≥ p). همچنین، تمرین شنا همراه با مصرف عصاره‌ی آلوئه‌ورا نسبت به تمرین شنا اثر بیشتری بر بهبود لیپوپروتئین خیلی کم چگال (very-low-density lipoprotein یا vldl)، کلسترول تام (total cholesterol یا tc) و تری‌گلیسرید (triglyceride یا tg) موش‌های مبتلا به دیابت داشت (0/050 ≥ p).نتیجه‌گیری: تمرین شنا همراه با مصرف عصاره‌ی آلوئه‌ورا، نقش تعاملی در بهبود نیمرخ چربی موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت دارد.

The Effect of Swimming Training and Aloe Vera Extract on Lipid Profile of Male Diabetic Rats

<div><p><strong>Background:</strong><em> </em>Empowerment of general practitioners (GPs) applicant to participate in family physician (FP) program should be facilitated to achieve defined aims. This study aimed to assess the changes in knowledge and attitude marks of general practitioners before and after one distance education course.</p><p><strong>Methods:</strong><strong> </strong>In a field randomized trial study containing control group in 2013 in Isfahan province, Iran, 140 general practitioners who applied to participate in family physician program in more than 20 thousands population urban areas were randomly selected and devided to 2 equal groups. In interventional group, booklets on health sector reform were given out but no intervention was done in control group. Both the two groups were assessed before and after the distribution of booklets about practitioners’ knowledge and attitude by a researcherdesigned questionnaire. The Cronbach’s alpha reliability coefficient was 0.82. Data was analyzed using pairedt and mixed ANCOVA tests via SPSS software.</p><p><strong>Findings:</strong><strong> </strong>3 months after giving booklets out in intervention group, the mean of knowledge mark raised significantly from 6.33 ± 1.61 to 13.85 ± 2.03 (P &lt; 0.05) and the mean of attitude mark improved significantly from 52.90 ± 3.00 to 66.14 ± 3.76 (P &lt; 0.05). There was no significant difference in control group. The variables such as age, sex, service record and type of service of general practitioners had not correlation with changes in knowledge and attitude marks.</p><p><strong>Conclusion:</strong> After distance education, the general practitioners’ knowledge and attitude increased markedly.</p></div>