بررسی آکوستیک اختلال نوای گفتار در بیماران ایرانی مبتلا به آفازی بروکا با استفاده از روش Praat

مقدمه: آفازی بروکا، یک نوع آفازی است که شایع‌ترین علت آن سکته‌ی مغزی می‌باشد. یکی از اختلالات شایع آن بی‌نظمی در آهنگ کلام است که می‌تواند باعث اختلال در ارتباط بیمار شود. این مطالعه، با هدف بررسی اختلال نوای گفتار در بیماران مبتلا به آفازی بروکا انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه، 10 بیمار آفازی بروکا و 10 نفر فرد سالم، از کلینیک و مراکز توان‌بخشی شهر اصفهان انتخاب گردیدند. بعد از ضبط صداها، داده‌های به دست آمده از اصوات بیماران، با استفاده از دستگاه praat در آزمایشگاه دانشگاه اصفهان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. طیف به دست آمده از هر لغت به دقت مورد تجزیه قرار گرفت؛ به طوری که طول واکه، فرکانس پایه و شدت هر لغت استخراج شد.یافته‌ها: طول واکه‌ی /آ/ در بیماران طولانی‌تر از افراد سالم بود و واکه‌ی قبل از هم‌خوان‌های انسدادی صدادار، طولانی‌تر از هم‌خوان‌های انسدادی بی‌صدا بود. بیماران مبتلا به آفازی بروکا، در مقایسه با گروه شاهد، از فرکانس پایه‌ی کمتر و شدت بیشتری برخوردار بودند. عامل سن، اثر معنی‌داری بر فرکانس پایه، شدت و طول واکه داشت، اما این اثر به صورت خطی نبود.نتیجه‌گیری: در این مطالعه، آکوستیک اختلال نوای گفتار در بیماران ایرانی آفازی بروکا (با استفاده از نرم‌افزار‌ praat) بررسی شد. نتیجه‌ی این مطالعه، می‌تواند باعث تغییر در روش گفتار درمانی و بهبود اختلالات تکلم در بیماران شود.