بررسی اختلالات قلبی- عروقی زودرس و دیررس در کودکان مبتلا به بیماری کاوازاکی و عوامل خطر مرتبط با آن‌ها

مقدمه:بیماری کاوازاکی، یک واسکولیت حاد و خود محدود شونده با اتیولوژی نامشخص است. اختلالات قلبی عروقی، شایع‌ترین عارضه‌ی جدی بیماری کاوازاکی است.هدف از انجام این مطالعه، بررسی اختلالات قلبی عروقی زودرس و دیررس در کودکان مبتلا به کاوازاکی و عوامل خطر مرتبط با آن‌ها می‌باشد. روش‌ها:این مطالعه‌ی هم‌گروهی گذشته‌نگر، بر روی 85 بیمار مبتلا به کاوازاکی انجام شد. تمامی بیماران تحت اکوکاردیوگرافی قرار گرفتند و همچنین، پرونده‌های بیماران بررسی شد. بیماران به گروه‌های دارای اختلالات قلبی عروقی زودرس و دیررس و فاقد این اختلالات تقسیم شدند و بر روی داده‌ها آنالیز آماری صورت گرفت. یافته‌ها:شایع‌ترین اختلال قلبی عروقی زودرس و دیررس به ترتیب، نارسایی میترال (45/9 درصد) و نارسایی تریکوسپید (20/0 درصد) بود. در آنالیز logistic regression، دریافت دز دوم ایمنوگلوبولین داخل وریدی (ivig یا intravenous immunoglobulin) با نسبت شانس 2/81 به عنوان عوامل خطر اختلال قلبی عروقی زودرس مشخص گردید. همچنین، افراد مبتلا به اختلال قلبی عروقی در شروع بیماری، شانس بیشتری برای ابتلا به اختلالات قلبی عروقی دیررس داشتند (نسبت شانس = 7/23 و حدود اطمینان = 26/8-1/95). نتیجه‌گیری:در این مطالعه مشخص گردید که افراد دریافت کننده‌ی دز دوم ivig در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلالات قلبی عروقی زودرس هستند. ابتلا به اختلالات قلبی عروقی در مرحله‌ی ابتدایی بیماری، به عنوان عامل خطر اختلالات قلبی عروقی دیررس مطرح گردید. برای ارزیابی بهتر، مطالعاتی با حجم نمونه‌ی بیشتر و آینده‌نگر پیشنهاد می‌گردد.