طراحی بیوانفورماتیک برای تولید واکسن پپتیدی vascular endothelial growth factor-a (vegfa) انسانی و ارزیابی آنتی‌بادی پلی‌کلونال اختصاصی آن در موش

مقدمه: بافت توموری، بدون فرایند آنژیوژنز نمی‌تواند بیش از 2 میلی‌متر مکعب در بدن رشد کند. عامل رشد اندوتلیال عروقی (vascular endothelial growth factor یا vegf) نقش حیاتی در این فرایند دارد و مهار آن، می‌تواند به عنوان یکی از راهبردهای ایمنی‌درمانی سرطان به کار رود.روش‌ها: توالی پپتیدی ایزوفرم‌های vegf-a، از پایگاه‌های داده‌ی پروتئینی، انتخاب و با نرم‌افزارهای رایج هم‌راستاسازی گردید. اپی‌توپ‌های تحریک کننده‌ی پاسخ ایمنی شناسایی و از نظر عدم هم‌پوشانی با سایر پروتئین‌های بدن بررسی شدند. توالی پپتیدی، پس از تولید با keyhole limpet hemocyanin (klh) کونژوگه شد و جهت ایمن‌سازی موش‌ها استفاده گردید. تیتر آنتی‌بادی پلی‌کلونال ضد vegf-a با روش enzyme-linked immunosorbent assay (elisa) و با کمک پپتید کونژوگه شده با آلبومین سرم گاوی (bovine serum albumin یا bsa) اندازه‌گیری شد.یافته‌ها: توالی پپتیدی 41 اسید آمینه‌ای انتخابی از نظر بیوانفورماتیک هیچ گونه هم‌پوشانی با سایر پروتئین‌های بدن نشان نداد و از لحاظ نظری، آنتی‌ژنیسیته‌ی کافی و توانایی تحریک پاسخ ایمونولوژیک ضد توموری را داشت. با روش elisa، در موش‌های واکسینه در مقایسه با گروه شاهد افزایش تیتر آنتی‌بادی اختصاصی مشاهده شد. الکتروفورز پپتید کونژوگه با bsa، نشان داد که کونژوگاسیون به طور موثری انجام شده و مراحل بهینه‌سازی آزمون elisa اثبات کرد که در صورت پوشاندن پلیت‌های elisa با کونژوگه‌ی پیش‌گفته، نتایج حاصل تکرار پذیری بهتری نسبت به پوشاندن پلیت با پپتید خالص دارد.نتیجه‌گیری: نتایج بر کارآمدی پپتید کونژوگه با klh جهت ایمن‌سازی و تولید آنتی‌بادی پلی‌کلونال ضد vegf تاکید داشت. بالا بودن تیتر آنتی‌بادی تولید شده بر ضد این آنتی‌ژن، پیشنهاد می‌کند که این پپتید، می‌تواند به عنوان تحریک کننده‌ی سیستم ایمنی در مدل حیوانی به کار رود.