بررسی عود پنوموتوراکس در مبتلایان به پنوموتوراکس خود به خودی تحت درمان با slurry tetracycline pleurodesis

مقدمه: پنوموتوراکس خود به خودی بدون وجود عامل قابل پیش‌بینی به وجود می‌آید. این حالت، منجر به تجمع هوا در فضای پلور می‌شود که می‌تواند تنگی نفس و در موارد شدید، مرگ و میر را به همراه داشته باشد. نکته‌ی مهم در درمان این بیماری، جلوگیری از عود پنوموتوراکس است.روش‌ها: این مطالعه‌ از نوع سرشماری، توصیفی- تحلیلی و گذشته‌نگر بود که بر روی بیماران مبتلا به spontaneous pneumothorax تحت درمان با pleurodesis با استفاده از chest tube و محلول کپسول تتراسیکلین در اصفهان بین سال‌های 95-1392 انجام شد. پس از تکمیل درمان، بیمار از لحاظ علایم تنگی نفس بررسی شد و در صورت عکس قفسه‌ی سینه‌ی طبیعی و باز شدن ریه‌ها، chest tube بیمار خارج و بیمار مرخص گردید. اطلاعات دموگرافیک و عوارض نیز بررسی شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون 2^χ) تحلیل گردید. 0/050>p به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.یافته‌ها: از میان 108بیمار، 6 بیمار (5/5 درصد)، دچار عود پنوموتوراکس در طی یک سال پس از درمان شدند. 48 بیمار سابقه‌ی مصرف سیگار داشتند که ارتباطی با عود پنوموتوراکس نداشت (0/050 < p). درد قفسه‌ی سینه پس از خروج لوله در 38 بیمار (35/1 درصد) گزارش گردید؛ همچنین، 8 بیمار (7/4 درصد) دمای بیشتر از 38 درجه‌ی سانتی‌گراد (تب) داشتند.نتیجه‌گیری: درمان پنوموتوراکس خود به خودی با استفاده از کپسول تتراسیکلین با عارضه‌ی کمتر و میزان عود کمتر نسبت به روش‌های مشابه همراه بوده است.