بررسی الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی باکتری‌های عامل پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بخش‌های‌ مراقبت‌های ویژه‌ی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان

مقدمه: پنومونی وابسته به ونتیلاتور (vap یا ventilator associated pneumonia)، شایع‌ترین عفونت در بخش‌های مراقبت‌های ویژه می‌باشد که موارد زیادی از آن‌، به آنتی‌بیوتیک‌های رایج در درمان، پاسخ نمی‌دهند. مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی پاتوژن‌های شایع در vap و بررسی عوامل خطر مقاومت چند دارویی در بخش‌ مراقبت‌های ویژه‌ی مرکز آموزشی- درمانی الزهرای (س) اصفهان، به عنوان یک بخش فوق تخصصی ارجاعی سطح سوم در استان، به انجام رسید.روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی، پرونده‌ی 196 بیمار مبتلا به vap، که در سال 1393 در بخش‌های مراقبت ویژه‌ی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان بستری شده بودند، مورد مطالعه قرار‌گرفت. به منظور تعیین پاتوژن‌های شایع و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها، نتایج کشت ترشحات برونکوآلوئولار این بیماران بررسی شد. پاتوژن‌های عامل در دو گروه با و بدون مقاومت چند دارویی تقسیم‌بندی شدند و برخی عوامل دموگرافیک و عوامل خطر مقاومت بین دو گروه مقایسه شد.یافته‌ها: از 196 بیمار مورد بررسی، 63 مورد مبتلا به پنومونی زودرس و 133 مورد مبتلا به نوع دیررس بودند. فراوانی پاتوژن‌های مقاوم به چند دارو بین دو گروه زودرس و دیررس، تفاوت معنی‌داری نداشت. در مقایسه‌ی دو گروه با و بدون مقاومت چند دارویی، تفاوت معنی‌داری از نظر سن، جنس، نقص ایمنی، مدت بستری و مصرف آنتی‌بیوتیک، مشاهده نشد. شایع‌ترین جرم‌های هر دو نوع زودرس و دیررس acintobacter baumannii (40/4 درصد) و klebsiella pneumoniae (31/8 درصد) بودند و کمترین میزان مقاومت این دو باکتری، مربوط به آنتی‌بیوتیک‌های colistin و amikacin بود.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد میزان مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌‌ها بیشتر تحت تاثیر شرایط محلی است که مطالعه در آن انجام می‌شود. با در نظر گرفتن این موضوع و با توجه به شیوع زیاد و رو به افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی، اقداماتی از قبیل تهیه‌ی نمونه جهت کشت قبل از تجویز آنتی‌بیوتیک و شروع درمان تجربی بر اساس فراوانی پاتوژن‌های عامل و میزان مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها و همچنین، پرهیز از تجویز بدون اندیکاسیون آنتی‌بیوتیک‌ها، ضروری به نظر می‌رسد.