مقایسه‌ی دز دریافتی چشم‌ها، غده‌ی تیروئید و پاروتید در آزمون‌های cone beam computed tomography (cbct) دندانی و پانورامیک دستگاه cranex® 3d

مقدمه: با توجه به این که در رادیولوژی دندانی، کاربرد cone beam computed tomography (cbct) رو به افزایش است و بخش‌های دارای این تجهیزات در حال رشد هستند، تعیین دز و ارزیابی خطرات پرتوهای یونیزان امری ضروری است. در این مطالعه، دز جذبی تیروئید، پاروتید و چشم‌ها در دو آزمون cbct (فک بالا و پایین) و پانورامیک با دستگاه cranex® 3d در بیماران مقایسه شد.روش‌ها: برای هر بیمار 5 عدد thermoluminescence dosimeter (tld) به صورت یک جفت پشت پلک بالای هر چشم، یک جفت 2 سانتی‌متر جلوی غضروف کوچک قدامی گوش و یک عدد در قسمت میانی گردن مورد استفاده قرار گرفت. برای مقایسه‌ی دز جذبی اندام‌های مختلف در دو آزمون، میانگین دز جذبی محاسبه گردید.یافته‌ها: در آزمون پانورامیک، چشم راست با 0.002 ± 0.02 میلی‌گری، کمترین میانگین دز جذبی و پاروتید راست با 0.053 ± 0.283 میلی‌گری بیشترین میانگین دز جذبی را داشتند. در آزمون cbct، بیشترین میانگین دز جذبی مربوط به پاروتید راست (0.780 ± 4.650 میلی‌گری) و کمترین آن مربوط به چشم چپ (0.04 ± 0.311 میلی‌گری) بود. میانگین دز جذبی چشم‌ها، تیروئید و غدد پاروتید در پانورامیک برابر با 0.003 ± 0.022، 0.002 ± 0.027 و 0.51 ± 0.270 میلی‌گری و در cbct برابر 0.05 ± 0.330، 0.051 ± 0.389 و 0.740 ± 4.410 میلی‌گری به دست آمد. دز جذبی دو آزمون، برای تمام اعضا اختلاف معنی‌داری را نشان می‌دهد (0.001 > p).نتیجه‌گیری: به دلیل تابش وسیع‌تر (تابش مخروطی شکل) و شرایط تابش بالاتر در cbct، دز جذبی تمام اعضا در این آزمون بیشتر از آزمون پانورامیک (بیش از 10 برابر) است.