بررسی تغییرات ضخامت ماکولا در اعمال جراحی تضعیف عضله‌ی مایل تحتانی

مقدمه: برخی مطالعات نشان داده‌اند که عمل جراحی استرابیسم با آسیب احتمالی ماکولا همراه می‌باشد. از این رو، مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین تغییرات میانگین ضخامت ماکولا در اعمال جراحی تضعیف عضله‌ی مایل تحتانی در بیماران با استرابیسم‌های همراه با فعالیت بیش از حد این عضله انجام شد.روش‌ها: طی یک مطالعه‌ی آینده‌نگر، 35 چشم تحت عمل جراحی استرابیسم با روش مایکتومی یا رسسیون انتخاب شد. ضخامت و حجم ماکولا در قبل از عمل و یک روز، یک هفته و یک ماه بعد از عمل اندازه‌گیری و تغییرات آن در دو روش جراحی پیش‌گفته، مقایسه گردید.یافته‌ها: میانگین تغییرات حجم ماکولا در طی دوره‌ی پی‌گیری بین دو گروه مایکتومی و رسسیون اختلاف معنی‌داری نداشت. ضخامت ماکولا نیز در قسمت فوه‌آ در هیچ یک از زمان‌های مورد مطالعه اختلاف معنی‌داری نداشت، اما در قسمت پارافوه‌آ، در یک هفته بعد از عمل در گروه مایکتومی کمتر بود (0.04 = p)، اما در سایر قسمت‌ها و بقیه‌ی زمان‌ها، اختلاف معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: عمل جراحی عضله‌ی مایل تحتانی با دو روش مایکتومی و رسسیون، با آسیب قابل ملاحظه‌ای در ماکولا همراه نبود و بین این دو روش، اختلافی دیده نشد. البته، مطالعه‌ی حاضر با محدودیت‌هایی نظیر کم بودن تعداد عمل جراحی رسسیون همراه بود. از این رو، توصیه می‌گردد مطالعات بیشتری با حجم نمونه‌ی بیشتر و در سطح وسیع‌تری جهت تعیین مزیت‌های هر یک از دو روش مایکتومی و رسسیون عضله‌ی مایل تحتانی به انجام برسد.