بررسی ویروس epstein–barr در کارسینوم پستان در جمعیتی از زنان ایرانی

مقدمه: کارسینوم پستان، یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در میان زنان به شمار می‌رود که در میان انواع آن، کارسینوم داکتال مهاجم پستان، شایع‌ترین نوع کارسینوم پستان می‌باشد. ویروس epstein–barr، مظنون اصلی در ارتباط با اتیولوژی ویروسی این سرطان است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی بیان آنتی‌ژن هسته‌ای ویروس epstein–barr (ebna1 یا epstein–barr nuclear antigen1) در کارسینوم داکتال مهاجم پستان بود.روش‌ها: در این مطالعه، 40 زن ایرانی مبتلا به کارسینوم داکتال مهاجم پستان وارد مطالعه شدند. بیان آنتی‌ژن هسته‌ای ویروس epstein–barr در تومور به روش polymerase chain reaction (pcr) ارزیابی شد. خصوصیات بیماران و ویژگی‌های تومور از جمله اندازه، درجه و درگیری غدد لنفاوی آگزیلاری، جمع‌آوری و بین بیماران با و بدون بیان آنتی‌ژن هسته‌ای ویروس مقایسه شدند. یافته‌ها: متوسط سن بیماران 48/7 سال بود. آنتی‌ژن epstein–barr در 11 بیمار (27/5 درصد) مثبت و در 29 بیمار منفی بود. متوسط اندازه‌ی تومور 43/4 سانتی‌متر بود. در 22 بیمار، درگیری غدد لنفاوی آگزیلاری وجود داشت. 5 بیمار تومور درجه‌ی 1، 19 بیمار تومور در درجه‌ی 2 و 16 بیمار، تومور درجه‌ی 3 داشتند. تومور در بیماران ebna مثبت در مقایسه با بیماران ebna منفی اندازه‌ی بزرگ‌تری داشت و اختلاف مشاهده شده معنی‌دار بود (0/049 = p). ebna1 به جز اندازه، با هیچ یک از دیگر متغیرهای مورد مطالعه ارتباط معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به مشاهده‌ی مواردی از مثبت شدن ebna1 در این مطالعه، ویروس epstein–barr ممکن است نقشی در کارسینوم پستان داشته باشد