بررسی مقایسه‌ای تاثیر تجویز دزهای متفاوت لابتالول وریدی قبل از القای بیهوشی بر پاسخ قلبی - عروقی بعد از لارنگوسکوپی و لوله‌گذاری تراشه

مقدمه: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تجویز دزهای متفاوت لابتالول وریدی قبل از القای بیهوشی بر پاسخ قلبی- عروقی بعد از لارنگوسکوپی و لوله‌گذاری تراشه در مقایسه با گروه شاهد طراحی و اجرا شد.روش‌ها: در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی، 180 بیمار تحت عمل جراحی در چهار گروه 45 نفره توزیع شدند. به ترتیب 0/4، 1/0 و 2/0 میلی‌گرم/کیلوگرم لابتالول و نرمال سالین در 5 دقیقه قبل از لارنگوسکوپی به طریق وریدی به ایشان تزریق شد و تغییرات همودینایک در طی لارنگوسکوپی در چهار گروه مقایسه شد.یافته‌ها: طی مدت مطالعه، هیچ بیماری از گروه 0/4 میلی‌گرم/کیلوگرم و 1 میلی‌گرم/کیلوگرم لابتالول دچار تاکی‌کاردی و برادی‌کاردی نشد، اما گروه 2 میلی‌گرم/کیلوگرم لابتالول، در بدو لارنگوسکوپی در دقایق 1، 3، 5، 10، 30 و 60 به ترتیب 13/3، 2/2، 11/1، 37/8، 28/9 و 24/4 درصد دچار برادی‌کاردی شدند. در گروه شاهد 7 بیمار (615/6 درصد) دچار برادی‌کاردی شدند و بروز برادی‌کاردی از دقیقه‌ی 5 تا دقیقه‌ی 60 بین چهار گروه اختلاف معنی‌دار داشت (0/050 > p). در مدت مطالعه، هیچ بیماری از دریافت کنندگان دزهای مختلف لابتالول دچار تاکی‌کاردی نشد، اما گروه شاهد در بدو لارنگوسکوپی در دقایق 1، 3، 5 و 10 به ترتیب 11/1، 40/0، 31/1 و 20/0 درصد دچار تاکی‌کاردی شدند و این اختلاف معنی‌دار بود (0/050 > p).نتیجه‌گیری: تزریق وریدی 1 میلی‌گرم/کیلوگرم لابتالول در بیماران تحت لارنگوسکوپی با ثبات مطلوب‌تر همودینامیک و کمترین بروز برادی‌کاردی، تاکی‌کاردی و هیپرتانسیون همراه می‌باشد و استفاده از این دز قبل از لارنگوسکوپی، مطلوب‌تر است.