بررسی تاثیر دو وضعیت مفصل شانه (وضعیت 90 و صفر درجه‌ی abduction) حین عمل بای‌پس عروق کرونر بر سرعت هدایت اعصاب در بیماران مبتلا به دیابت

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر وضعیت شانه حین عمل بای پس عروق کرونر بر علایم بالینی و سرعت هدایت عصبی اعصاب اندام فوقانی در افراد مبتلا به دیابت بود.روش ها: در این کارآزمایی بالینی، 20 نفر بیمار مبتلا به دیابت که کاندیدای عمل قلب باز بودند، به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. در گروه مورد، دست در حین عمل در حالت باز (90 درجه) و در گروه شاهد دست در کنار بدن (صفر درجه) قرار می گرفت. آزمون های الکترودیاگنوزیس شامل بررسی دامنه موج و سرعت هدایت حسی و حرکتی اعصاب median، radial و ulnar دست چپ بود. معاینات بالینی شامل بررسی کرختی و پارستزی (خواب رفتگی) هر دو دست بود.یافته ها: مقایسه میانگین تغییرات آمپلی تود و سرعت هدایت عصبی اعصاب median، radial و ulnar در گروه شاهد بعد از مداخله برای همه متغیرها تغییر معنی داری نشان داد (p<0.050). میانگین تغییرات آمپلی تود و سرعت هدایت اعصاب median، radial و ulnar در گروه مورد، به جز سرعت هدایت حرکتی radial و آمپلی تود حسی ulnar، تغییر معنی داری را نشان دادند (p<0.050). مقایسه بین گروهی میانگین آمپلی تود و سرعت هدایت عصبی بعد از عمل، تنها در آمپلی تود حسی ulnar تغییر معنی داری را نشان داد (p<0.050).نتیجه گیری: وضعیت 90 درجه abduction شانه حین عمل بای پس عروق کرونر، باعث کاهش آسیب اکسونال فیبرهای حسی عصب ulnar می شود.