بررسی تاثیر سلنیوم تزریقی بر نسبت بین فشار نسبی اکسیژن شریانی بر کسر (درصد) اکسیژن دمی (pao2/fio2) و گازهای خون شریانی در بیماران تحت تهویه‌ی مکانیکی بستری در بخش مراقبت‌های ویژه

مقدمه: با توجه به اهمیت نقش آنتی‌اکسیدانی سلنیوم به عنوان یکی از اجزای سلنوپروتئین‌ها، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر سلنیوم داخل وریدی به عنوان یک سلنوپروتئین با خواص ضد التهابی و تنظیم کننده‌ی ایمنی بر روی نسبت بین فشار نسبی اکسیژن شریانی بر کسر (درصد) اکسیژن دمی (partial pressure of arterial oxygen/fraction of inspired oxygen یا pao2/fio2t;) و گازهای خون شریانی بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور، 90 بیمار تحت تهویه‌ی مکانیکی بستری در بخش مراقبت‌های ویژه‌ی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول بیماران، 1000 میکروگرم سلنیوم روزانه دریافت کردند. گروه دوم بیماران، 500 میکروگرم سلنیوم روزانه دریافت کردند و گروه سوم به عنوان گروه شاهد، دارویی دریافت نکردند. یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین میانگین pao2/fio2; در گروه اول (28/60 ± 291/20) با گروه دوم (20/42 ± 291/63) و گروه سوم (20/77 ± 288/73) وجود نداشت (0/50 = p). میانگین فشار نسبی اکسیژن خون شریانی نیز تفاوت معنی‌داری در گروه اول (4/21 ± 95/90) با گروه دوم (5/18 ± 94/36) و گروه سوم (5/09 ± 94/46) نداشت (0/24 = p). میانگین مدت اکستوباسیون نیز تفاوت معنی‌داری بین سه گروه نداشت (0/16 = p) ;نتیجه‌گیری: تجویز سلنیوم وریدی، تاثیری بر روی نسبت pao2/fio2; و نیز گازهای خون شریانی و همچنین، مدت اکستوباسیون در بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه ندارد. همچنین، تجویز سلنیوم وریدی، با تغییرات همودینامیک در این بیماران همراه نمی‌باشد.