بررسی میزان تغییر پلاکت و عوامل موثر بر آن پس از تزریق پلاکتی در بیماران مبتلا به ترومبوسیتوپنی

مقدمه: هموستاز روند همودینامیکی است که پلاکت و جدار عروق در آن نقش اصلی را ایفا می‌کند. درمان با تزریق پلاکت، یک مراقبت استاندارد برای بیماران ترومبوسیتوپنیک محسوب می‌شود. در طی سال‌های اخیر، پیشرفت قابل توجهی در زمینه‌ی شواهد بالینی تزریق پلاکتی وجود داشته است. با این وجود، مطالعات پیرامون میزان کارآمدی تزریق پلاکت در بیماران، بسیار محدود است. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی میزان تغییر پلاکت و عوامل موثر بر آن پس از تزریق پلاکتی در بیماران مبتلا به ترومبوسیتوپنی انجام شد.روش‌ها: این مطالعه بر روی 35 بیمار مبتلا به ترمبوسیتوپنی که طی سال‌های 94-1392 در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان تحت تزریق پلاکتی قرار گرفتند، انجام شد. سطح پلاکت خون بیماران قبل و بعد از عمل اندازه‌گیری و عوامل تاثیرگذار بر تغییر آن مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: میانگین تعداد پلاکت خون بعد از تزریق پلاکت به طور معنی‌داری بیشتر از میانگین آن قبل از تزریق پلاکت است (p = 0.001).. عوامل جنسیت، اسپلنومگالی، تب و هپارین تاثیر معنی‌داری در تغییر تعداد پلاکت خون داشتند (050/0 > p). عامل خون‌ریزی، تاثیر قابل ملاحظه‌ای در این مورد نداشت (050/0 < p).نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه‌ی کنونی و تاثیر عوامل جنسیت، اسپلنومگالی، تب و هپارین در تغییر تعداد پلاکت خون پس از تزریق، تصمیم‌گیری در مورد تزریق پلاکت بسیار وابسته به عوامل متعددی است و باید بر اساس شرایط بیمار باشد.