مقایسه‌ی تاثیر تجویز وریدی پاراستامول، دگزامتازون و ترکیب پاراستامول و دگزامتازون در پیش‌گیری از سردرد پس از بی‌حسی نخاعی در جراحی سزارین

مقدمه: مطالعه‌ی حاضر، با هدف تعیین تاثیر تجویز وریدی پاراستامول، دگزامتازون، ترکیب پاراستامول و دگزامتازون بر سردرد پس از بی‌حسی نخاعی در جراحی سزارین انجام شد.روش‌ها: در یک مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی، 220 بیمار کاندیدای سزارین در 4 گروه 55 نفره توزیع شدند و گروه‌ها به ترتیب 1 گرم پاراستامول، 8 میلی‌گرم دگزامتازون، 1 گرم پاراستامول + 8 میلی‌گرم دگزامتازون و گروه شاهد، با حجم مشابه نرمال‌سالین دریافت کردند. بروز سردرد بعد از عمل در چهار گروه تعیین و مقایسه گردید.یافته‌ها: فراوانی بروز سردرد در چهار گروه معنی‌دار بود؛ به طوری که در 6 ساعت بعد از عمل، در چهار گروه دگزامتازون، پاراستامول، دگزامتازون + پاراستامول و شاهد، به ترتیب 23.60، 20.00، 10.90 و 40.00 درصد دچار سردرد شدند (0.004 = p). در 12 ساعت بعد از عمل نیز در چهار گروه پیش‌گفته، به ترتیب 25.15، 20.00، 10.90 و 0.004 درصد افراد، دچار سردرد شدند (0.004 = p). در 24 ساعت بعد از عمل نیز به ترتیب 21.81، 20.00، 10.90 و 34.50 درصد افراد سردرد داشتند (0.027 = p).نتیجه‌گیری: استفاده از ترکیب دارویی پاراستامول و دگزامتازون، موثرتر از کاربرد تک‌تک این داروها می‌باشد. مضاف بر این که مصرف هم‌زمان این دو دارو، با کاهش دز مصرف دگزامتازون همراه است و از آن جایی که پاراستامول به تنهایی تاثیر کاملی در پیش‌گیری از سردرد بعد از عمل ندارد و از طرف دیگر، مصرف زیاد دگزامتازون با بروز برخی عوارض جانبی از همراه می‌باشد، به نظر می‌رسد استفاده از پاراستامول + دگزامتازون، ترکیب دارویی مناسبی در پیش‌گیری از سردرد بعد از عمل جراحی سزارین تحت بی‌حسی نخاعی باشد.