تاثیر تمرینات پایداری ناحیه مرکزی بدن بر تعادل ورزشکاران زن نابینا

مقدمه: تعادل یکی از عناصر اصلی اغلب فعالیت‌های فیزیکی و یک فاکتور مهم در مهارت‌های ورزشی است. برای کنترل تعادل و انتخاب استراتژی تعادلی، بینایی دارای نقشی تعیین‌کننده در پردازش و تلفیق دیگر ورودی‌های حسی است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات پایداری ناحیه مرکزی بدن بر تعادل ورزشکاران زن نابینا بود. روش: در این پژوهش نیمه تجربی، 30 ورزشکار زن نابینا (سن: 35.5 ± 40.22 سال، وزن: 92.10 ± 17.52 کیلوگرم و قد: 06.0 ± 55.1 متر) به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به ‌صورت تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. از آزمون ایستادن تک پا و آزمون تعادلی y به‌ ترتیب برای اندازه‌گیری تعادل ایستا و پویا و جهت ارزیابی قدرت و استقامت عضلات ناحیه مرکزی بدن از آزمون‌های میدانی پایداری ناحیه مرکزی بدن استفاده شد. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل صورت گرفت. نتایج، افزایش معنی‌داری را در تعادل ایستا و پویا در جهت‌های قدامی، خلفی- داخلی، خلفی- خارجی و تعادل کلی در گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد نشان داد (05.0 < p ). نتیجه‌گیری: با توجه به بهبود شاخص‌های قدرت و استقامت ناحیه مرکزی بدن، تمرینات پایداری ناحیه مرکزی بدن می‌تواند در بهبود تعادل ایستا و پویای ورزشکاران زن نابینا نقش بسزایی داشته باشد.