اثر سمی وراپامیل بر سلول‌های منونوکلئر خون محیطی انسان و ماکروفاژهای صفاقی موش

مقدمه: وراپامیل یک داروی مهارکننده کانال‌های کلسیمی است که به میزان گسترده‌ای در درمان بسیاری از بیماری‌های قلبی- عروقی از جمله فشار خون و آریتمی مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین برای وراپامیل اثرات ضد توموری. التهابی گزارش شده است. در این مطالعه اثر وراپامیل بر فعالیت تکثیری سلول‌های منونوکلئر نرمال خون محیطی انسان و ماکروفاژهای صفاقی موش، در شرایط in vitro مورد مطالعه قرار گرفته است. روش: سلول‌های منونوکلئر نرمال خون محیطی انسان و ماکروفاژهای صفاقی موش balb.c در محیط rpmi کامل کشت داده شده و سپس در فاز لگاریتمی رشد در مجاورت غلظت‌های مختلف وراپامیل (m 3-10×2- 6-10× 2) در فاصله‌های زمانی مختلف قرار داده شدند. متعاقباً میزان تکثیر سلولی با دو روش رنگ‌آمیزی تریپان‌بلو و m.t.t مورد سنجش قرارگرفت. یافته‌ها: وراپامیل در غلظت‌های mm 1? موجب کاهش معنی‌داری در میزان تکثیر سلول‌های مورد مطالعه نسبت به گروه کنترل شد. به‌علاوه در غلظت mm 1 از وراپامیل، کاهش فعالیت تکثیری سلول‌ها به‌طور معنی‌داری در 72 ساعت بیش از 48 ساعت و در 48 ساعت بیش از 24 ساعت بود. نتیجه‌گیری: در این مطالعه وراپامیل برسلول‌های نرمال انسانی و موشی اثر سیتوتوکسیک وابسته به دوز نشان داد. با توجه به اینکه غلظت سمی وراپامیل برای سلول‌های نرمال در این مطالعه، بسیار بالاتر از غلظت سمی گزارش شده این دارو برای سلول‌های توموری بود، ممکن است حساسیت سلول‌های سرطانی نسبت به وراپامیل بالاتر از سلول‌های نرمال باشد و لذا وراپامیل می‌تواند در حذف سلول‌های سرطانی کاربرد بالقوه داشته باشد.