ویژگی‌های روان‌سنجی و اعتباریابی مقیاس شدت خستگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: مقیاس شدت خستگی (fss=fatigue severity scale) به دلیل ماهیت ساده و بالینی آن موارد استفاده فراوانی در سنجش سطوح خستگی در بیماران دارد. از آنجا که خستگی یکی از علایم شایع در اختلال مولتیپل اسکلروزیس است، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی ویژگی‌های روان‌سنجی نسخه فارسی مقیاس شدت خستگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام پذیرفت. روش: مطالعه حاضر، توصیفی و از نوع اعتبارسنجی بود که در آن 162 بیمار به شیوه نمونه‌گیری پیاپی انتخاب شدند. پایایی همسانی درونی، اعتبار سازه، همزمان و پیش بین این مقیاس ارزیابی گردید. برای این منظور آزمودنی‌ها مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (dass-21) و ابعاد فیزیکی پرسشنامه 36 سوالی زمینه‌یابی سلامت (sf-36) را تکمیل نمودند. یافته‌ها: همسانی درونی fss عالی بود (93.0 = alpha cronbach's). ضریب همبستگی گویه - نمره کل برای هر یک از گویه‌ها در دامنه 43.0 تا 85.0 به‌دست آمد. نتایج اعتبار همزمان نشان داد که fss از همبستگی مناسبی با تمام سازه‌های مرتبط با ابزارهای پژوهشی، براساس جهات مورد انتظار برخوردار می‌باشد (0001.0 p<). همچنین نمرات مقیاس خستگی نسبت معنی‌داری از واریانس نمرات آزمون‌های افسردگی، اضطراب و ابعاد فیزیکی کیفیت زندگی را حتی پس از کنترل اثرات مخدوش کننده احتمالی سن، جنسیت، وضعیت تاهل و سطح تحصیلات پیش بینی کرد. نتیجه‌گیری: نسخه فارسی fss ویژگی‌های روان‌سنجی رضایت‌بخشی دارد و می‌تواند در موقعیت‌های بالینی و پژوهشی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس به کار رود.