ارتباط بین پلی‌مورفیسم ژن لنفوتوکسین آلفا (LT-A) و استعداد ابتلا به هپاتیت C مزمن در بیماران ایرانی

مقدمه: آلودگی با ویروس هپاتیت c یکی از مهم‌ترین عوامل ابتلا به بیماری مزمن کبدی می‌باشد. پاکسازی ویروس هپاتیت c وابسته به سایتوکین‌ها بوده که خود تحت کنترل ژنتیکی قرار دارند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم lt-a در ناحیه 252+ با حساسیت نسبت به ابتلا به هپاتیت c مزمن بود. روش: در این مطالعه مورد- شاهدی، 120 نفر بیمار مبتلا به هپاتیت c و 120 فرد سالم مورد بررسی قرار گرفتند. برای تعیین ژنوتایپ، dna ژنومیک جداشده با استفاده از واکنش زنجیره پلیمراز (pcr) تکثیر و سپس هضم آنزیمی به روش rflp (restriction fragment length polymorphism) بر روی محصولات pcr انجام شد و در نهایت توزیع پلی‌مورفیسم g>a ژن lta بین دو گروه مقایسه گردید. یافته‌ها: فراوانی ژنوتیپ‌های gg، ga و aa در بیماران به ترتیب 5.45%، 9.47% و 6.6% و در گروه کنترل به ترتیب 2.49%، 8.45% و 5% محاسبه گردید. طبق محاسبات آماری انجام شده، اختلاف معنی‌داری میان بیماران و گروه شاهد سالم مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: در این مطالعه ارتباط معنی‌داری بین پلی‌مورفیسم ناحیه 252+ در ژن lt-aو استعداد ابتلا به بیماری هپاتیت c مزمن به‌دست نیامد. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد پلی‌مورفیسم مطالعه شده در ژن lt-a به‌عنوان عامل پیش‌آگهی در مورد حساسیت افراد به ایجاد هپاتیت c مزمن در جمعیت ایرانی مطرح نمی‌باشد.