فراوانی نشانگان روده تحریک‌پذیر، علایم بالینی و عوامل مرتبط با آن در جمعیت بالغ شهر کرمان

مقدمه: نشانگان روده تحریک‌پذیر (irritable bowel syndrome یا ibs) یکی از شایع‌ترین اختلالات عملکردی دستگاه گوارش است که با علایم غیر اختصاصی چون درد یا ناراحتی شکمی، تغییر الگوی اجابت مزاج و احساس نفخ بدون هر گونه پاتولوژی خاصی مشخص می‌شود. شیوع این بیماری در سراسر دنیا متفاوت است. این مطالعه به منظور تعیین شیوع ibs در شهر کرمان انجام گرفت. روش: این مطالعه به صورت مقطعی و با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای یک مرحله‌ای تصادفی انجام گرفت. جمع‌آوری داده‌ها از طریق مصاحبه با 2259 نفر در محدوده سنی 75-15 سال که با مراجعه به درب منازل آن‌ها برای شرکت در مطالعه دعوت شده بودند و با تکمیل پرسشنامه بر اساس معیار رم iii (rome iii) انجام شد، اطلاعات با استفاده از آزمون آماری 2? و logistic regression تحلیل شد. سطح معنی‌داری کمتر از 05.0 با ارزش تلقی شد. یافته‌ها: شرکت‌کنندگان در این مطالعه شامل 1088 نفر (2.48 درصد) مرد و 1171 نفر (8.51 درصد) زن با میانگین سنی 16 ± 43 سال بودند. شیوع کلی ibs 38.4 درصد به ‌دست آمد. شیوع استاندارد‌شده در استان کرمان 2.6 درصد و در ایران 1.6 درصد محاسبه شد. ارتباط ibs با سن معنی‌دار بود و با افزایش سن احتمال بروز بیماری ibs کاهش داشت (001.0 > p). شایع‌ترین علامت در افراد مبتلا به بیماری، نیاز به زور زدن حین دفع (6.59 درصد) و احساس نفخ شکمی (6.55 درصد) بود. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع ibs در کرمان در کل نسبت به کشورهای غربی کمتر است. ولی با توجه به این که شیوع در سنین جوانی خیلی بیشتر است و جمعیت کرمان به‌طور عمده جوان می‌باشند، انجام اقدامات آموزشی- بهداشتی برای پیشگیری از بروز آن می‌تواند منافع فردی و اقتصادی مهمی را برای جامعه به دنبال بیاورد.