بررسی تکرارپذیری متغیرهای نیروی عکس‌العمل زمین به هنگام فرود از پرش در والیبالیست‌های دچار بی‌ثباتی عملکردی مچ پا

مقدمه: بدون آگاهی از تکرارپذیر بودن متغیرهای نیروی عکس‌العمل زمین، ارزیابی دقیق مکانیسم‌های بی‌ثباتی مچ پا مشکل است و ممکن است منجر به نتایج نادرست شود. بر این اساس، هدف این مطالعه بررسی تکرارپذیری متغیرهای نیروی عکس‌العمل زمین به‌صورت آزمون- بازآزمون به هنگام پرش و فرود در جهت جلو و به پهلو در والیبالیست‌های مبتلا به بی‌ثباتی عملکردی مچ پا بود. روش: هجده والیبالیست حرفه‌ای دچار بی‌ثباتی عملکردی یکطرفه مچ پا در این مطالعه شرکت کردند. آنها چهار بار پرش و فرود در جهات جلو و پهلو را انجام دادند و تکرارپذیری متغیرهای نیروی عکس‌العمل زمین شامل حداکثر مقدار و زمان رسیدن به حداکثر مقدار سه مولفه قدامی-خلفی، داخلی-خارجی و عمودی نیروی عکس‌العمل زمین با استفاده از ضریب همبستگی، خطای استاندارد اندازه‌گیری و ضریب پراکندگی بعد از یک فاصله زمانی یک هفته‌ای بررسی شدند. یافته‌ها: همه متغیرها به هنگام پرش و فرود در دو جهت تکرارپذیری بالا و خیلی بالایی را نشان دادند بجز زمان رسیدن به حداکثر مقدار مولفه داخلی-خارجی در پرش و فرود جانبی که تکرارپذیری متوسطی داشت (icc=0.67). ضریب پراکندگی همه شاخص‌های اندازه‌گیری شده کمتر از ده درصد بود بهجز حداکثر مقدار و زمان رسیدن به حداکثر مقدار مولفه داخلی-خارجی در پرش و فرود جانبی که به‌ترتیب 14.55 و 13.15 درصد بودند. به‌طور کلی، ثبات متغیرهای نیروی عکس‌العمل زمین به هنگام پرش و فرود به جلو بیشتر از پرش و فرود جانبی بود. نتیجه‌گیری: متغیرهای اندازه‌گیری شده نیروی عکس‌العمل زمین هنگام پرش و فرود به جلو و به پهلو تکرارپذیری بالایی را نشان دادند و این پارامترها برای ارزیابی الگوهای غیرطبیعی نیروی عکس‌العمل زمین در افراد دچار بی‌ثباتی عملکردی مچ پا مفید می‌باشند.