غربال‌گری بیماری سلیاک در کودکان کرمانی مبتلا به اختلال رشد با یا بدون اسهال مزمن

مقدمه: هدف از این مطالعه ارزیابی بازده غربال‌گری بیماری سلیاک در کودکان مبتلا به اختلال رشد با یا بدون اسهال مزمن بود. روش‌: این مطالعه به‌صورت آینده‌نگر ظرف مدت شش ماه درسال 1388 انجام شد و در آن 144 کودک بین یک تا چهارده سال با وزن کمتراز صدک پنج با یا بدون اسهال مزمن مورد بررسی قرار گرفتند. محل جمع‌آوری نمونه‌ها مطب یکی از پژوهشگران، درمانگاه‌های بهداشتی- درمانی، مدارس و درمانگاه فوق تخصصی بیمارستان افضلی‌پور بود. غربال‌گری با اندازه‌گیری آنتی‌بادی بر علیه ترانس گلوتامیناز بافتی(ttg) از نوع igg صورت گرفت. کلیه کودکانی که تست مثبت داشتند، مورد اندوسکپی فوقانی با ویدیو اندوسکپ کودکان پنتاکس ساخت آلمان قرار گرفتند. تشخیص قطعی با بیوپسی روده کوچک و بررسی بافت‌شناسی داده شد. یافته‌ها: میانگین وزن کودکان مورد بررسی 2.4± 14کیلوگرم و میانگین سن آنان 3.3±6 سال بود. حدود یک سوم کودکان اسهال داشتند. سرولوژی در 1.11 درصد موارد مثبت بود. سلیاک در کلیه افراد تست مثبت ثابت شد و بنابراین دراین مطالعه ارزش اخباری تست ttg100 درصد بود. اختلاف آماری معنی‌داری بین وقوع سلیاک با متغیرهای سن ( 445.=p)، جنس (859.=p) و اسهال مزمن (137. =p) مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای سیلیاک در کودکان مبتلا به اختلال رشد در این مطالعه و ارزش اخباری مثبت 100 درصد تست ttg در این بررسی، غربال‌گری کودکان مبتلا به اختلال رشد با یا بدون اسهال از نظر سیلیاک منطقی به‌نظر می‌رسد.