شیمی‌درمانی در سرطان‌های پیشرفته موضعی سر و گردن

شیمی‌درمانی به‌ عنوان بخشی از برنامه‌های ترکیبی در بیماران مبتلا به سرطان‌های پیشرفته موضعی سر و گردن به‌ منظور حفظ ارگان و بهبود بقاء به‌کار می‌رود. پروتکل‌های ترکیبی به سه شکل مورد استفاده قرار می‌گیرند: الف) شیمی‌درمانی القایی یا neoadjuvant قبل از جراحی یا پرتودرمانی، ب) شیمی‌درمانی و پرتودرمانی همزمان و ج) درمان متوالی شامل شیمی‌درمانی القایی و سپس شیمی‌درمانی و پرتودرمانی همزمان. هدف این مقاله، بررسی نقش این سه روش در درمان سرطان‌های پیشرفته موضعی سر و گردن بود. به این منظور، بررسی گسترده‌ای در pubmed انجام شد و 5 کلید واژه سر و گردن، کارسینوم، شیمی‌درمانی neoadjuvant، شیمی‌درمانی القایی و شیمی‌درمانی ترکیبی به‌کار گرفته شد. محدوده بررسی شامل کارآزمایی‌های بالینی و متاآنالیز‌ها بود. نتیجه بررسی حاکی از آن یود که شیمی‌درمانی القایی با وجود بهبود حفظ ارگان، تاثیری در بقاء ندارد. شیمی‌درمانی و پرتودرمانی همزمان در مقایسه با پرتودرمانی، هم باعث افزایش بقاء و هم باعث افزایش میزان حفظ ارگان می‌شود. مطالعات فاز iii، که به مقایسه دو روش شیمی‌درمانی و پرتودرمانی همزمان با درمان‌های متوالی می‌پردازد، مشخص خواهد نمود که کدام یک از این دو روش ارجحیت دارد. تا تکمیل این کارآزمایی‌ها، درمان‌های متوالی مبتنی بر تاکسان می‌تواند جایگزین قابل قبولی برای شیمی‌درمانی و پرتودرمانی همزمان در بیماران مبتلا به سرطان‌های پیشرفته موضعی باشد.