بررسی تاثیر واش مجدد بر دقت ابعادی دای‌های گچی تهیه شده با روش قالب‌گیری پوتی- واش سیلیکون تراکمی

مقدمه: برای بازسازی نسج از دست ‌رفته دندان و جایگزینی آن توسط کراون و بریج، ثبت دقیق دندان‌ها و بافت‌های مجاور آن‌ها ضروری است. روش‌های زیادی برای قالب‌گیری وجود دارد ولی امروزه بیشتر از روش پوتی- واش به‌ دلیل سهولت کار و عدم نیاز اختصاصی استفاده می‌شود. مواد قالب‌گیری الاستومر سیلیکون به ‌دلیل داشتن قوام پوتی- واش از مواد قالب‌گیری هستند که برای این منظور کاربرد زیادی دارند. به همین دلیل بحث و اختلاف نظرهای زیادی در مقالات در مورد اثر روش قالب‌گیری بر دقت رستوریشن وجود دارد. هدف از این تحقیق، تعیین میزان تاثیر واش مجدد بر دقت ابعادی دای‌های گچی تهیه‌ شده با روش قالب‌گیری پوتی- واش سیلیکون تراکمی بود. روش: در این بررسی آزمایشگاهی از یک مدل فلزی که دارای دو دای بود استفاده شد. در یکی از دای‌ها یک فرو رفتگی به عنوان آندرکات وجود داشت. قالب‌گیری از مدل اصلی به روش پوتی- واش دو مرحله‌ای انجام شد و 10 قالب با روش فضا نگه‌دار و 10 قالب با واش مجدد گرفته شد. پس از ریختن قالب‌ها روی هم 20 کست گچی تهیه شد و با استفاده از دستگاه پروفایل پروژکتور با دقتی در اندازه میکرون (001.0 میلی‌متر) ابعاد محل‌های تعیین ‌شده در نمونه‌های گچی و مدل اصلی اندازه‌گیری شد و نتایج به دست‌ آمده با آزمون student-t مقایسه گردید. یافته‌ها: میانگین ارتفاع دای بدون آندرکات در هر دو روش با فضا (69.11) و واش مجدد (44.11) کاهش یافت که از نظر آماری معنی‌دار بود (با فضا 003.0 = p و واش مجدد 001.0 > p). میانگین قطر دای بدون آندرکات در هر دو گروه با فضا و واش مجدد (به ترتیب 39.10 و 27.10) کاهش داشت که در روش با واش مجدد معنی‌دار بود (018.0 = p). میانگین فاصله دو دای در هر دو روش با فضا (25.30) و واش مجدد (43.30) افزایش داشت که در روش با واش مجدد معنی‌دار بود (001.0 > p). میانگین قطر دای زیر آندرکات در روش با فضا نگه‌دار (33.10) افزایش و در روش واش مجدد (21.10) کاهش داشت که این کاهش معنی‌دار بود (011.0 = p). میانگین ارتفاع دای بالای اندرکات در هر دو روش با فضا (99.9) و واش مجدد (21.10) افزایش و معنی‌دار بود (در هر دو مورد 001.0 > p). نتیجه‌گیری: روش قالب‌گیری با فضا نگه‌دار در تمام ابعاد در مقایسه با روش واش مجدد دقیق‌تر بود.