الگوی پلاسمیدی سویه‌های پروتئوس میرابیلیس و پروتئوس ولگاریس مولد بیوفیلم در نمونه‌های بیمارستانی کرمان در سال 1390

مقدمه: ظهورسویه‌های تولید‌کننده بیوفیلم پروتئوس مشکل جدی را در درمان عفونت‌های مجاری ادراری وابسته به سوند ایجاد نموده است. هدف از این طرح مطالعه تولید بیوفیلم و الگوی پلاسمیدی ایزوله‌های پروتئوس مرتبط با عفونت ادراری بود. روش: تعداد 88 سویه پروتئوس جدا شده از کشت نمونه‌های بالینی بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های کرمان در طی سال 1390 جمع‌آوری شدند. شناسایی باکتری توسط روش‌های مرسوم میکروب‌شناسی صورت گرفت. حساسیت دارویی و حداقل غلظت مهار کننده (mic) توسط روش‌های انتشار دیسک کبری بائر و e-test انجام شد. تولید بیوفیلم توسط روش‌های میکروتیتر پلیت و میکروسکپ الکترونی scanning مورد مطالعه قرار گرفت. وجود پلاسمید توسط روش لیز قلیایی در میان سویه‌های تولید کننده بیوفیلم بررسی شد. یافته‌ها: از میان افراد مبتلا به عفونت‌های پروتئوس مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های افضلی‌پور، باهنر و شفا ( بستری و سرپایی)، 58% زن و 42% مرد بودند. دامنه سنی 29 – 20 سال بیشترین تعداد مراجعه کنندگان (39.77%) و دامنه سنی 69 – 60 سال کمترین تعداد مراجعه کنندگان (3.40 %) را داشتند. در مجموع، (67%) (59 =n) ایزوله‌های پروتئوس بیشترین دامنه µg.ml) mic 32 – 16) را نسبت به آنتی‌بیوتیک سفتریاکسون و (46% ) (41 =n) کمترین µg.ml) mic4- 1)را به کلرآمفنیکل داشتند. تشکیل بیوفیلم در 8.6% (6=n) از ایزوله‌ها منفی بود در حالی‌که 17% (15=n) آنها بیوفیلم قوی داشتند (05.0