فراوانی انواع اختلالات روانی افراد 15 ساله و بالاتر در شهر کرمان در سال 1386

مقدمه: اختلالات روانی در کشورهای پیشرفته جهان به‌وسیله غربال‌گری و مصاحبه بالینی شناسایی می‌شوند. با توجه به‌اینکه مطالعات همه‌گیرشناسی اختلالات روانی در کشور ما کوتاه‌مدت بوده و تعداد مطالعات انجام شده کم و محدود می‌باشد، پژوهش حاضر با هدف بررسی تعداد مبتلایان به اختلال روان‌پزشکی درافراد 15 سال و بالاتر در شهر کرمان و تعیین نوع بیماری انجام شد. روش: در قدم اول 1527 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای از بین خانواده‌های شهر کرمان انتخاب و پرسش‌نامه 28 سئوالی سلامت عمومی (ghq – 28) به‌عنوان ابزار بررسی سلامت و غربال‌گری اختلالات روانی با مراجعه به درب منزل تکمیل شد. در این مطالعه نمره برش 6 و بالای 6 در نظر گرفته شد. در مرحله دوم از 490 نفری که این نمره برش را کسب کرده بودند (4.69%)، 340 نفردر مصاحبه بالینی dsm – iv شرکت‌کردند. یافته‌ها: در مجموع 1.32 درصد از افراد (5.34 درصد زنان و 1.27 درصد مردان ) مبتلا به اختلال روان‌پزشکی بودند. فراوانی اختلالات روان‌پزشکی در میان اشخاص 65 ساله و بالاتر، 1.35 درصد، اشخاص 64 – 45 ساله 3.35 درصد، افراد مطلقه 100 درصد، افراد بیوه و همسر مرده 8.45 درصد، افراد بی‌سواد 2.40 درصد، دانشجویان و دانش‌آموزان 9.36 درصد، افراد خانه‌دار 7.34 درصد و افراد با سطح پایین اقتصادی اجتماعی 8.34 درصد بود که به‌طور مشخص بیشتر از سایر افراد این نمونه بود. همان‌طور که انتظار می‌رفت بیماری اختلال افسردگی اساسی و هراس به ترتیب با فراوانی 8.6 درصد و 3.4 درصد در این مطالعه شایع‌ترین اختلالات روان‌پزشکی شناخته شدند. فراوانی اختلال اضطراب منتشر 8.2 درصد، اسکیزوفرنیا 9.. درصد و اختلال دوقطبی تیپ یک 3.. درصد به‌دست آمد. نتیجه‌گیری: میزان اختلال افسردگی و اختلال اضطراب منتشر از دیگر مطالعات داخلی شایع‌تر بوده و با بعضی مطالعات خارجی مطابقت دارد. تفاوت‌های فرهنگی و ابزارهای غربال‌گری می‌تواند از دلایل این تفاوت باشد.یافته‌های پژوهش می‌تواند به برنامه‌ریزان در تدوین برنامه‌های اجرائی بهداشت روان کمک کند.