مقایسه ویژگی‌های روان‌شناختی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (MS) دارای سوء مصرف مواد با همتایان غیر معتاد در شهر کرمان

مقدمه: سوء مصرف مواد می‌تواند اثرات گوناگونی بر توانایی فیزیکی و روانی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (multiple sclerosis یا ms) داشته باشد. در حال حاضر مطالعات در مورد ارتباط بین سوء مصرف مواد و سایکوپاتولوژی آن با نوع و شدت بیماری مالتیپل اسکلروزیس محدود است. از این‌رو مطالعه حاضر با هدف بررسی سایکوپاتولوژی زمینه‌ای در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس دارای سوء مصرف مواد در شهر کرمان انجام شد. روش: این مطالعه مورد- شاهدی به شکل مقطعی بر روی 125 بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس در شهر کرمان در سال 1391 انجام شد. از این تعداد 100 بیمار بدون سوء مصرف مواد و 25 بیمار دارای سوء مصرف مواد بودند. در هر گروه شدت ناتوانی بیمار بر اساس معیار kurtzke edss (kurtzke expanded disability status scale) تعیین گردید و تمام بیماران تست چند محوری millon را انجام دادند. جهت تشخیص سوء مصرف مواد از معیار‌های dsm-iv tr (diagnostic and statistical manual of mental disorders, 4th edition, text revision) استفاده شد. یافته‌ها: فراوانی اختلالات سایکوپاتولوژیک هذیانی، دیگرآزاری، پارانوئید و وسواسی دو گروه از نظر آماری با هم تفاوت معنی‌داری داشتند؛ به طوری که اختلال هذیانی، دیگرآزاری و پارانوئید در افراد با سابقه سوء مصرف مواد و اختلال وسواسی در گروه بدون سوء مصرف مواد فراوانی بیشتری داشت. معیار edss در بیماران مبتلا به سوء مصرف مواد بالاتر بود. همچنین نوع بیماری در بیماران دو گروه با یکدیگر متفاوت بود. نوع عود کننده- بهبود یابنده (relapsing-remitting) این بیماری در گروه بدون سوء مصرف مواد و نوع پیش‌رونده- عود کننده (progressive-relapsing) در گروه با سوء مصرف مواد به صورت معنی‌داری از نظر آماری بیشتر بود. نتیجه‌گیری: اختلالات سایکوپاتولوژی در هر دو گروه دیده می‌شود. سوء مصرف مواد نه تنها با شدت و نوع بیماری مالتیپل اسکلروزیس در ارتباط است، بلکه با نوع سایکوپاتولوژی این بیماران نیز مرتبط می‌باشد.