تاثیر مواجهه با آلودگی صوتی در دوره بارداری بر القای تقویت درازمدت در نورون‌های هرمی ناحیه CA1 هپیوکامپ فرزندان موش صحرایی

مقدمه: اعتقاد بر این است که فرآیند‌های شناختی به آسانی تحت تاثیر تحریکات محیطی ناسازگار قرار می‌گیرند. در مطالعات زیادی نشان داده شده است که استرس مادر در دوران بارداری بر روی تکامل مغز جنین وی موثر است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر مواجهه با آلودگی صوتی در دوران بارداری بر پاسخ‌های نورونی ناحیه ca1 هیپوکامپ فرزندان در موش صحرایی می‌باشد. روش: 4 گروه موش صحرایی نر 45 روزه شامل یک گروه کنترل که مادران آنها یک دوره طبیعی بارداری را پشت سر گذاشته بودند و سه گروه مورد مداخله که مادران آنها در هفته سوم بارداری روزانه بین ساعت 8 تا 14 به مدت 1و2و4 ساعت در معرض سر و صدای آزارنده ترافیک شهری با شدت 95 دسی بل به بالا قرار گرفته بودند، وارد پژوهش شدند. سپس در نوزادان نر این گروه‌ها ویژگی‌های پتانسیل‌های پس سیناپسی تحریکی میدانی (fepsp) ناشی از تحریک مدارهای نورونی کولترال شافر در محل دندریت نورون‌های ناحیه ca1 در حالت پایه و بعد از القای تقویت دراز مدت (long-term potentiation: ltp) با اعمال تحریک تتانیک بررسی شد. یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بود که اعمال آلودگی صوتی ترافیک در هفته سوم بارداری باعث کاهش دامنه (0001.0p<) و شیب پاسخ‌های پایه در ناحیه ca1 هیپوکامپ (0001.0p<) و همچنین جلوگیری از االقای ltp مدارهای نورونی این ناحیه در مقایسه با گروه کنترل می‌شود. همچنین سطح کورتیکوسترون سرم این حیوانات در گروه‌های 2 و 4 ساعته افزایش چشمگیری در مقایسه با گروه کنترل داشت . اما تفاوت معنی‌داری در سطح سرمی کورتیکوسترون بین گروه‌های یک ساعته و کنترل وجود نداشت. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های حاضر، مواجهه روزانه با آلودگی صوتی در دوزهای یک، دو و چهار ساعت در هفته سوم بارداری در موش صحرایی، باعث کاهش خصوصیات پاسخ نورون‌های هرمی ناحیه ca1 هیپوکامپ فرزندان آنها می‌شود.