رابطه سبک‌های دلبستگی با اضطراب مرگ در بیماران قلبی- عروقی

مقدمه: سبک‌های دلبستگى از پیوندها و روابط اولیه کودک با مراقب اولیه او نشات می‌گیرد که با اختلالات هیجانی (اضطراب مرگ) در طول زندگى فرد رابطه مهمی دارد. اگر این پیوندها و روابط در اوایل کودکی به درستى شکل نگرفته باشد، به احتمال زیاد فرد را در آینده با بیماری‌های روانی و جسمانی مانند بیماری قلبی- عروقی گرفتار خواهد کرد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه‌ سبک‌های دلبستگی با اضطراب مرگ در بین بیماران قلبی- عروقی بود. روش: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری آن را همه بیماران قلبی- عروقی شهر شهریار تشکیل دادند. نمونه‌ها (120 نفر) با روش نمونه‌گیری هدفمند از سه مطب خصوصی انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های مقیاس اضطراب مرگ templer و پرسش‌نامه سبک‌های دلبستگی بزرگسالان hazan و shaver به دست آمد. یافته‌ها: میزان شیوع اضطراب مرگ شدید در بین بیماران قلبی 7.41 درصد، اضطراب مرگ متوسط 3.28 درصد و اضطراب مرگ خفیف 0.30 درصد بود. همچنین بین سبک‌ دلبستگی ناایمن اجتنابی و سبک‌ دلبستگی ناایمن دوسوگرا با اضطراب مرگ رابطه‌ مثبت معنی‌داری یافت شد (01.0 > p). فراوانی افراد دلبسته‌ ناایمن (اجتنابی و دوسوگرا) نسبت به افراد دلبسته‌ ایمن بیشتر بود. نتیجه‌گیری: بین سبک‌های دلبستگی با اضطراب مرگ در بیماران قلبی- عروقی بزرگسال رابطه معنی‌داری وجود دارد.