مقایسه تاثیر تکنیک لرزشی و تمرینات مقاومتی بر درد و حس عمقی زانو در بیماران مبتلا به کندرومالاسی پتلا

مقدمه: کندرومالاسی پتلا از جمله اختلالات عملکردی غیر حاد مفصل پتلافمورال محسوب می‌شود که شایع‌ترین سندرم درد قدامی زانو، به ویژه در سنین جوانی می‌باشد. این عارضه با ضعف عضلانی و متعاقب آن اختلال در حس عمقی همراه است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر تکنیک لرزشی و تمرینات مقاومتی بر این عارضه و مقایسه آن‌ها با یکدیگر بود. روش: 35 مرد با (میانگین سن 9.2 ± 6.22 سال، قد 3.8 ± 5.175 سانتی‌متر، وزن 3.9 ± 6.77 کیلوگرم) مبتلا به کندرومالاسی پتلا به صورت در دسترس انتخاب و به ‌طور تصادفی در سه گروه تمرینات لرزشی (12 = n)، مقاومتی (12 = n) و گروه شاهد (11 = n) قرار داده شدند. دو گروه اول پروتکل مخصوص به خود را به مدت 8 هفته، 3 بار در هفته، دنبال نمودند و از انجام سایر تمرینات و فعالیت‌های ورزشی منع شدند. درد آزمودنی‌ها و میزان خطای بازسازی فعال زاویه فلکشن 45 درجه زانو پیش و پس از اعمال مداخلات درمانی به ترتیب توسط مقیاس visual analogue scale (vas) و دستگاه بایودکس سنجیده شد. یافته‌ها: هر دو گروه تجربی پس از گذشت 8 هفته، در مقایسه با گروه شاهد به ‌طور معنی‌داری با کاهش درد و خطای بازسازی زاویه مورد نظر مواجه شدند (001.0p<). با این حال، کاهش میزان درد (001.0p<) و خطای بازسازی فعال (001.0 ?p) در گروه تمرینات لرزشی به ‌طور معنی‌داری نسبت به گروه تمرینات مقاومتی بیشتر بود. نتیجه‌گیری: هر دو تکنیک درمانی باعث کاهش درد و بهبود حس عمقی مفصل زانو در بیماران مبتلا به کندرومالاسی پتلا می‌شوند. با این حال تاثیر تکنیک لرزشی به مراتب بیشتر از تمرینات مقاومتی می‌باشد.